1 D umnezeul laudei mele, nu tăcea!

O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

2 I ată că gura celui rău şi gura celui înşelător se deschid împotriva mea; îmi vorbesc cu o limbă mincinoasă.

sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

3 M ă împresoară cu nişte cuvinte de ură şi se războiesc cu mine fără temei.

më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

4 L a dragostea mea ei răspund cu duşmănie, dar eu mă rog.

Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

5 E i îmi răsplătesc binele cu rău şi dragostea mea – cu ură.

Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

6 P une un om rău împotriva lui şi un acuzator să stea la dreapta lui!

Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

7 C ând va fi judecat, să fie găsit vinovat, iar rugăciunea să-i fie socotită un păcat.

Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

8 F ie-i zilele puţine, iar slujba lui s-o ia altul!

Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

9 S ă-i rămână fiii orfani, şi soţia lui – văduvă!

Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

10 F iii lui să rătăcească cerşind şi căutând printre ruine!

U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

11 C el ce l-a împrumutat să-i ia tot ceea ce are şi străinii să-l jefuiască de rodul muncii lui!

Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

12 S ă nu mai fie nimeni care să-i arate îndurare şi să nu mai fie nimeni care să arate îndurare orfanilor lui!

Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

13 F ie ca urmaşii lui să fie stârpiţi, iar în generaţia următoare să le fie şters numele!

U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

14 S ă fie păstrată înaintea Domnului aducerea-aminte a vinii strămoşilor lui şi să nu fie şters păcatul mamei lui!

U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

15 S ă rămână de-a pururi înaintea Domnului, iar El să le şteargă amintirea de pe pământ!

U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

16 C ăci nu şi-a amintit să se poarte cu îndurare, ci l-a prigonit pe sărman şi pe nevoiaş şi l-a omorât pe cel cu inima zdrobită!

Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

17 A iubit blestemul; de el să aibă parte! Nu i-a plăcut binecuvântarea; aceasta să stea departe de el!

Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

18 A îmbrăcat blestemul ca pe propria haină, i-a intrat în pântece ca apa şi în oase – ca untdelemnul.

Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

19 D e aceea, el să-i fie mantaua cu care se acoperă şi brâul cu care se încinge mereu!

Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

20 A ceasta să fie răsplata potrivnicilor mei din partea Domnului şi a celor ce mă vorbesc de rău!

Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

21 D ar Tu, Doamne, Stăpâne, de dragul Numelui Tău, fă-Ţi lucrarea cu mine! Pentru că îndurarea Ta este mare, mântuieşte-mă!

Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

22 C ăci sunt sărman şi necăjit, iar inima mi-e rănită înăuntrul meu.

sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

23 P ier ca o umbră trecătoare; sunt alungat ca o lăcustă.

Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

24 G enunchii îmi sunt slăbiţi de post, iar trupul mi-e sleit din lipsă de grăsime.

Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

25 A m ajuns de batjocura lor; cei ce mă văd dau din cap.

Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

26 D oamne, Dumnezeul meu, ajută-mă! În îndurarea Ta, scapă-mă!

Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

27 F ă ca ei să recunoască în aceasta mâna Ta, să recunoască că Tu, Doamne, ai făcut lucrul acesta!

dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

28 E i blestemă, dar Tu binecuvântezi. Ei se ridică şi rămân de ruşine, dar robul Tău se va veseli.

Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

29 P otrivnicii mei se îmbracă cu batjocura, se acoperă cu neruşinarea ca şi cu o manta.

U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

30 E u Îl voi slăvi pe Domnul cu gura mea, în mijlocul multora Îl voi lăuda.

Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

31 C ăci El stă la dreapta celui sărman, ca să-l scape de acuzatorii lui.

sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.