1 D oamne, nu mă mustra în mânia Ta şi nu mă disciplina în furia Ta!

O Zot, mos më ndreq në zemërimin tënd dhe mos më dëno në zjarrin e indinjatës sate.

2 Î ndură-te de mine, Doamne, căci sunt slab! Vindecă-mă, Doamne, căci fiinţa-mi este îngrozită!

Ki mëshirë për mua, o Zot; sepse jam i sfilitur nga e keqja; shëromë, o Zot, sepse kockat e mia po vuajnë.

3 S ufletul mi-e îngrozit de tot, iar Tu, Doamne, până când întârzii ?

Edhe shpirti im po vuan shumë; po ti, o Zot, deri kur?

4 Î ntoarce-Te, Doamne, eliberează-mi sufletul, mântuieşte-mă din pricina îndurării Tale,

Sillu nga unë, o Zot, çliroje shpirtin tim; shpëtomë, për hir të mirësisë sate.

5 c ăci morţii nu Te mai pomenesc şi în Locuinţa Morţilor cine Te mai laudă?

Sepse në vdekje nuk do të kujtoj njeri; kush do të të kremtojë në Sheol?

6 S unt sleit de atâtea suspine! În fiecare noapte îmi scald patul şi-mi inund aşternutul cu lacrimi.

Unë jam sfilitur duke psherëtirë; çdo natë e lag shtratin me vajin tim dhe bëj që të rrjedhin lotë mbi shtrojen time.

7 M i s-au prăpădit ochii de atâta întristare, mi-a slăbit vederea din pricina tuturor vrăjmaşilor mei!

Syri im ligështohet nga dhembja dhe plaket për shkak të tërë armiqve të mi.

8 D epărtaţi-vă de la mine, voi, toţi cei ce săvârşiţi răul, căci Domnul a auzit glasul bocetului meu!

Largohuni nga unë, ju të gjithë shkaktarë të padrejtësisë, sepse Zoti ka dëgjuar zërin e vajit tim.

9 D omnul a auzit ruga mea, Domnul mi-a primit rugăciunea!

Zoti ka dëgjuar lutjen time; Zoti e ka pranuar lutjen time.

10 T oţi duşmanii mei vor fi făcuţi de ruşine şi nespus de îngroziţi; vor da înapoi şi vor fi acoperiţi de ruşine într-o clipă.

Tërë armiqtë e mi do të shushaten dhe do të hutohen; do të kthejnë krahët dhe do të shushaten në çast.