1 I ov a răspuns:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 „ Până când îmi veţi chinui sufletul şi mă veţi zdrobi cu vorbe?

"Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

3 D e zece ori m-aţi batjocorit. M-aţi ocărât fără ruşine.

U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

4 D acă e adevărat că m-am rătăcit, greşeala aceasta este a mea.

Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

5 D acă voi vă înălţaţi deasupra mea şi căutaţi să-mi dovediţi vinovăţia,

Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

6 s ă ştiţi atunci că Dumnezeu mi-a făcut rău şi m-a înconjurat cu laţul Lui.

mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

7 D eşi strig: «Sunt nedreptăţit!», nu mi se răspunde; strig tare, dar nu mi se face dreptate.

Ja, unë bërtas: "Dhunë!," por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

8 E l mi-a tăiat calea şi nu mai pot trece, El mi-a învăluit căile în întuneric.

Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

9 M -a despuiat de slava mea şi mi-a smuls coroana de pe cap.

Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

10 M ă sfâşie din toate părţile până pier; îmi smulge nădejdea ca pe un copac.

Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

11 M ânia Lui arde împotriva mea; mă consideră unul dintre duşmanii Săi.

Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

12 O ştile Lui pornesc în forţă, au ridicat o rampă de asalt în drumul lor către mine, şi-au aşezat tabăra în jurul cortului meu.

Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

13 M i-a îndepărtat fraţii de mine, cunoscuţii mei s-au îndepărtat de mine.

Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

14 R udele mele m-au părăsit şi prietenii m-au uitat.

Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

15 S unt un străin pentru oaspeţii şi slujitoarele mele; în ochii lor sunt un necunoscut.

Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

16 Î mi chem slujitorul, dar el nu-mi răspunde, deşi mă rog de el cu gura mea.

Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

17 S oţia mea nu poate suferi suflarea mea, fiii mamei mele mă consideră dezgustător.

Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

18 C hiar şi copiii mă dispreţuiesc; când mă ridic, îşi bat joc de mine.

Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

19 T oţi prietenii mei apropiaţi mă urăsc, cei pe care-i iubesc s-au întors împotriva mea.

Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

20 N u sunt decât piele şi os; n-am rămas decât cu pielea dinţilor mei.

Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

21 F ie-vă milă de mine, prietenii mei, fie-vă milă, pentru că m-a lovit mâna lui Dumnezeu!

Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

22 D e ce mă urmăriţi ca Dumnezeu şi nu vă mulţumiţi cu carnea mea?

Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

23 O ! aş vrea să-mi fie scrise cuvintele, să fie scrise pe un sul.

Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

24 S ă fie săpate cu o daltă de fier şi pe plumb, săpate-n stâncă pe vecie!

sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

25 Ş tiu că Răscumpărătorul meu este viu şi că, la sfârşit, se va ridica pe pământ.

Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

26 C hiar după ce pielea mi-a fost nimicită, în trup fiind, Îl voi vedea pe Dumnezeu.

Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

27 Î l voi vedea de partea mea, Îl voi vedea cu ochii mei, şi nu-mi va mai fi un străin! Inima îmi tânjeşte înăuntrul meu.

Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

28 V eţi spune atunci: «De ce îl urmăream?» Şi astfel rădăcina adevărului va fi găsită în mine.

Në rast se thoni: "Pse e persekutojmë?"; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

29 T emeţi-vă de sabie, căci mânia aduce pedeapsa sabiei, ca să ştiţi că există o judecată.“

ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".