1 P ăcatul lui Iuda este scris cu o daltă de fier, cu un vârf de diamant; este gravat pe tăbliţa inimii lor şi pe coarnele altarelor lor.

"Mëkati i Judës është shkruar me një stilo hekuri, është gërvishur me një majë diamanti mbi rrasën e zemrës së tyre dhe mbi brirët e altarëve tuaj.

2 C hiar şi copiii lor îşi amintesc de altarele lor şi de aşerele, de lângă copacii verzi şi de pe dealurile înalte.

Edhe djemtë e tyre mbajnë mend altarët dhe Asherimët e tyre pranë drurëve të gjelbër mbi kodrat e larta.

3 M untele Meu din ţară, bogăţia ta, toate comorile tale le voi da ca pradă, împreună cu înălţimile tale, din cauza păcatelor de pe întreg ţinutul tău.

O mali im në ara, unë do t’ia braktis plaçkitjes pasuritë e tua, tërë thesaret e tu dhe vendet e tua të larta, për shkak të mëkatit që është i pranishëm në tërë territorin tënd.

4 D in vina ta vei pierde moştenirea pe care ţi-o dădusem. Te voi face să slujeşti duşmanilor tăi într-o ţară pe care nu o cunoşti, căci ai aprins focul mâniei Mele, care va arde pentru totdeauna.“

Kështu për fajin tënd do të humbasësh trashëgiminë që të kisha dhënë dhe do të bëj që t’u shërbesh armiqve të tu në një vend që ti nuk e njeh, sepse keni ndezur një zjarr në zemërimin tim, që do të flakërojë gjithnjë".

5 „ Aşa vorbeşte Domnul: «Blestemat este omul care se încrede în om, care face din muritor tăria lui şi a cărui inimă Îl părăseşte pe Domnul.

Kështu thotë Zoti: "Mallkuar qoftë njeriu që ka besim te njeriu dhe e bën nga mishi krahun e tij, dhe zemra e të cilit largohet nga Zoti!

6 E l este ca un tufiş în deşert, care nu vede venind fericirea. El locuieşte în locurile arse ale pustiei, într-un pământ sărat, unde nu stă nimeni.

Ai do të jetë si një brukë në shkretëtirë; kur vjen e mira, nuk ka për ta parë. Do të banojë në vende të thata në shkretëtirë, në një tokë të kripur pa banorë.

7 B inecuvântat este omul care se încrede în Domnul şi a cărui încredere este în Domnul.

Lum ai njeri që beson te Zoti dhe besimi i të cilit është Zoti!

8 E l este ca un pom sădit lângă ape, care îşi întinde rădăcinile spre râu. Lui nu-i este frică de căldură şi frunzişul lui este întotdeauna verde. În anul secetei nu se îngrijorează şi nu încetează să aducă rod.»“

Ai do të jetë si një pemë i mbjellë pranë ujit, që i shtrin rrënjët e tij gjatë lumit. Nuk do ta ndjejë kur vjen vapa dhe gjethet e tij do të mbeten të gjelbra; në vitin e thatësirës nuk do të ketë asnjë shqetësim dhe do të vazhdojë të mbajë fryte.

9 „ Inima este mai înşelătoare decât toate lucrurile şi este fără vindecare. Cine poate să o cunoască?“

Zemra gënjehet më tepër se çdo gjë tjetër dhe sëmuret në mënyrë të pashërueshme; kush mund ta njohë atë?

10 „ Eu, Domnul, cercetez inima şi încerc adâncul fiinţei, ca să dau fiecăruia după căile lui, după rodul faptelor lui.“

Unë, Zoti, hetoj zemrën, vë në provë mendjen për t’i dhënë secilit sipas rrugëve të tij, sipas frytit të veprimeve të tij.

11 „ Ca o potârniche, care cloceşte nişte ouă pe care nu ea le-a ouat, aşa este omul care câştigă bogăţii pe nedrept. Ele îl vor părăsi la jumătatea vieţii lui, iar la urmă nu va fi decât un nebun.

Kush fiton pasuri në mënyrë të padrejtë është si thëllëza që ngroh vezë që nuk i ka bërë vetë; në mes të ditëve të tij ka për t’i lënë dhe në fund do të gjendet i shushatur".

12 T ron glorios, înălţat de la început, aşa este locul Sanctuarului nostru!

Froni i lavdisë së shkëlqyer që në fillim është vendi i shenjtërores sonë.

13 D oamne, Nădejdea lui Israel! Toţi cei ce Te părăsesc vor fi făcuţi de ruşine! Cei care se abat de la Tine vor fi scrişi pe pământ, căci Îl părăsesc pe Domnul, Izvorul apelor vii!“

O Zot, shpresa e Izraelit, tërë ata që të braktisin do të turpërohen. Ata që largohen nga unë do të jenë të shkruar në tokë, sepse e kanëë braktisur Zotin, burimin e ujit të gjallë".

14 „ Vindecă-mă, Doamne, şi voi fi vindecat! Mântuieşte-mă, şi voi fi mântuit, căci Tu eşti lauda mea!

Shëromë, o Zot, dhe do të shërohem, shpëtomë dhe do të shpëtoj, sepse ti je lavdia ime.

15 I ată, ei îmi zic: «Unde este Cuvântul Domnului ? Să se împlinească dar!»

Ja, ata më thonë: "Ku është fjala e Zotit? Le të realizohet tani!"

16 I ar eu, ca să Te urmez, n-am refuzat să fiu păstor, nici n-am dorit ziua nenorocirii, Tu ştii. Ce a ieşit de pe buzele mele este descoperit înaintea Ta.

Megjithatë unë nuk refuzova të jem bariu i tyre duke të ndjekur ty, as dëshirova ditën e kobshme. Ti e di atë që doli nga goja ime, sepse bëhej në praninë tënde.

17 D e aceea, nu fi o pricină de groază pentru mine, căci Tu eşti refugiul meu în ziua nenorocirii.

Mos u bëj për mua një frikë; ti je streha ime ditën e fatkeqësisë.

18 C ei ce mă persecută să fie ruşinaţi, nu eu! Ei să se înspăimânte! Pe mine însă păzeşte-mă de groază! Adu peste ei ziua cea rea! Zdrobeşte-i de două ori mai mult.“ Imperativul sfinţirii Sabatului

Qofshin të turpëruar përndjekësit e mi, por mos qofsha unë i turpëruar; qofshin të turpëruar ata, por mos qofsha i turpëruar unë; sill mbi ta ditën e fatkeqësisë dhe shkatërroji me një shkatërrim të dyfishtë!

19 „ Domnul mi-a zis astfel: «Du-te şi stai la Poarta Fiilor poporului, prin care intră şi ies regii lui Iuda, şi la toate celelalte porţi ale Ierusalimului

Kështu më ka thënë Zoti: "Shko dhe ndalu te porta e bijve të popullit, nëpër të cilën hyjnë dhe dalin mbretërit e Judës dhe pranë të gjitha portave të Jeruzalemit,

20 ş i spune-le: ‘Ascultaţi Cuvântul Domnului, regi ai lui Iuda, voi, toţi cei din Iuda şi toţi locuitorii Ierusalimului, care intraţi pe aceste porţi!

dhe u thuaj atyre: Dëgjoni fjalën e Zotit, o mbretër të Judës, dhe tërë Juda dhe ju të gjithë banorë të Jeruzalemit, që hyni nëpër këto porta".

21 A şa vorbeşte Domnul: Luaţi seama în sufletele voastre să nu cumva să purtaţi vreo greutate în ziua de Sabat şi să nu intraţi cu ea pe porţile Ierusalimului.

Kështu thotë Zoti: "Kujdesuni për veten tuaj dhe mos mbartni asnjë peshë dhe mos e futni nëpër portat e Jeruzalemit ditën e shtunë.

22 S ă nu scoateţi din casele voastre vreo greutate în ziua de Sabat şi să nu faceţi nici o lucrare, ci să sfinţiţi ziua de Sabat, aşa cum am poruncit strămoşilor voştri.

Mos mbartni asnjë peshë jashtë shtëpive tuaja dhe mos kryeni asnjë punë ditën e shtunë, por shenjtëroni ditën e shtunë, ashtu siç i kam urdhëruar etërit tuaj.

23 E i nu au ascultat şi nu au luat aminte, ci s-au încăpăţânat să nu asculte şi să nu ia aminte la disciplinare.

Por ata nuk dëgjuan as i vunë veshin, por ngurtësuan zverkun e tyre për të mos dëgjuar dhe për të mos pranuar mësime.

24 V oi însă, dacă Mă veţi asculta cu atenţie, zice Domnul, şi nu veţi aduce nici o greutate pe porţile acestei cetăţi în ziua de Sabat, dacă veţi sfinţi ziua de Sabat şi nu veţi face nici o lucrare în timpul ei,

Kështu do të ndodhë që, në qoftë se do të dëgjoni me kujdes," thotë Zoti, "në rast se bëni që të mos hyjë asnjë peshë nëpër portat e këtij qyteti ditën e shtunë, por do ta shenjtëroni ditën e shtunë dhe nuk do të bëni asnjë punë gjatë asaj dite,

25 a tunci, pe porţile acestei cetăţi vor intra regi şi prinţi care stau pe tronul lui David. Ei şi prinţii lor, oamenii lui Iuda şi locuitorii Ierusalimului vor veni în care şi călare pe cai, iar cetatea aceasta va fi locuită pentru totdeauna.

atëherë mbretërit dhe princat që rrinë ulur mbi fronin e Davidit do të hyjnë nga portat e këtij qyteti të hipur mbi qerre dhe mbi kuaj, ata, princat e tyre, njerëzit e Judës dhe banorët e Jeruzalemit; dhe ky qytet do të banohet përjetë.

26 V or veni din cetăţile lui Iuda şi din împrejurimile Ierusalimului, din teritoriul lui Beniamin, din zona deluroasă, din ţinutul muntos şi din Neghev, cei ce aduc la Casa Domnului arderi de tot şi jertfe, daruri de mâncare şi tămâie şi cei ce aduc jertfe de mulţumire.

Do të vijnë pastaj nga qytetet e Judës, nga rrethinat e Jeruzalemit, nga vendi i Beniaminit, nga ultësira, nga malet dhe nga Negevi, duke sjellë olokauste, flijime, blatime ushqimore dhe temjan dhe duke ofruar flijime falënderimi në shtëpinë e Zotit.

27 D ar dacă nu veţi asculta când vă poruncesc să sfinţiţi ziua de Sabat, să nu purtaţi nici o greutate şi să nu intraţi cu ea pe porţile Ierusalimului în ziua de Sabat, atunci voi aprinde un foc la porţile cetăţii, care va mistui palatele Ierusalimului şi care nu va fi stins.’»“

Por në rast se nuk do të më dëgjoni, duke shenjtëruar ditën e shtunë: duke mos mbartur pesha dhe duke mos i futur nëpër portat e Jeruzalemit ditën e shtunë, unë do të ndez një zjarr në portat e tij; ai do të përpijë pallatet e Jeruzalemit dhe nuk do të shuhet".