1 V ino în ajutor, Doamne, căci se duc cei evlavioşi şi pier cei credincioşi dintre fiii oamenilor!

Na shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.

2 Î n zadar se linguşesc unul pe altul şi vorbesc de la inimă la inimă.

Secili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.

3 N imicească Domnul buzele linguşitoare şi limba lăudăroasă,

Zoti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,

4 p e cei care zic: „Cu limba noastră vom reuşi; suntem stăpânii buzelor noastre! Cine poate stăpâni peste noi?“

të atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?".

5 „ Din pricina violenţei faţă de cel sărman şi a strigătelor celui nevoiaş, chiar acum Mă voi ridica, zice Domnul, şi-i voi mântui de prigonitorul lor.“

"Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem," thotë Zoti, "dhe do t’i shpëtoj nga ata që u zënë pusi".

6 C uvintele Domnului sunt cuvinte curate, ca argintul purificat într-un cuptor de pământ, rafinat de şapte ori.

Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

7 T u, Doamne, ne vei păzi, Tu ne vei păzi în veci de asemenea oameni.

Ti, o Zot, do t’i mbrosh dhe do t’i ruash, duke filluar nga ky brez përjetë.

8 C ei răi mişună peste tot, când ticăloşia este înălţată printre fiii oamenilor.

Të pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja.