1 T e voi lăuda, Doamne, din toată inima mea, voi povesti toate minunile Tale.

Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.

2 M ă voi bucura şi mă voi veseli în Tine, voi cânta laudă Numelui Tău, Preaînalte!

Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.

3 D uşmanii mei dau înapoi, se poticnesc şi pier dinaintea Ta,

Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.

4 c ăci Tu ai judecat cauza mea şi mi-ai făcut dreptate; ai şezut pe tron ca Unul Care judeci cu dreptate.

Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

5 T u ai mustrat neamurile şi l-ai nimicit pe cel rău; le-ai şters numele pentru veci de veci.

Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.

6 D uşmanul a sfârşit în ruine veşnice! I-ai smuls cetăţile şi ai dat uitării amintirea lor.

Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

7 D omnul însă va trona pe vecie! El Îşi pregăteşte tronul pentru judecată.

Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.

8 E l va judeca lumea cu dreptate, va cântări noroadele cu nepărtinire.

Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.

9 D omnul este o fortăreaţă pentru cel asuprit, o fortăreaţă în vremuri de necaz.

Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

10 C ei ce cunosc Numele Tău se încred în Tine, căci Tu nu-i părăseşti pe cei ce Te caută, Doamne!

Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.

11 C ântaţi Domnului, Care este întronat în Sion! Vestiţi printre popoare isprăvile Lui!

Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.

12 C ăci El, Care răzbună sângele vărsat, Îşi aduce aminte şi nu trece cu vederea strigătul sărmanilor.

Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.

13 Î ndură-te de mine, Doamne, uită-te la suferinţa pe care mi-o pricinuiesc duşmanii mei! Ridică-mă de la porţile morţii!

Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,

14 A tunci voi vesti toate laudele Tale la porţile fiicei Sionului, mă voi veseli de mântuirea Ta!

me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.

15 N eamurile se vor cufunda în groapa pe care au săpat-o; chiar în laţul pe care l-au ascuns li se va prinde piciorul.

Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

16 D omnul Se descoperă şi face judecată; Cel rău este prins chiar prin lucrarea mâinilor lui. Higgaion. Sela

Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud. Sela)

17 C ei răi se întorc în Locuinţa Morţilor, împreună cu toate neamurile care uită de Dumnezeu.

Të pabesët do të zbresin në Sheol; po, të gjitha kombet që harrojnë Perëndinë.

18 D ar El nu-l uită pe cel sărman pentru totdeauna, nici nu-i lasă fără nădejde pe cei asupriţi.

Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

19 R idică-Te, Doamne, să nu biruie omul! Să fie judecate neamurile înaintea Ta!

Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.

20 P une groaza în ei, Doamne! Să recunoască neamurile că sunt doar nişte oameni! Sela

O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)