1 J ob prit la parole et dit:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 J usques à quand affligerez-vous mon âme, Et m'écraserez-vous de vos discours?

"Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

3 V oilà dix fois que vous m'outragez; N'avez-vous pas honte de m'étourdir ainsi?

U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

4 S i réellement j'ai péché, Seul j'en suis responsable.

Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

5 P ensez-vous me traiter avec hauteur? Pensez-vous démontrer que je suis coupable?

Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

6 S achez alors que c'est Dieu qui me poursuit, Et qui m'enveloppe de son filet.

mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

7 V oici, je crie à la violence, et nul ne répond; J'implore justice, et point de justice!

Ja, unë bërtas: "Dhunë!," por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

8 I l m'a fermé toute issue, et je ne puis passer; Il a répandu des ténèbres sur mes sentiers.

Më ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

9 I l m'a dépouillé de ma gloire, Il a enlevé la couronne de ma tête.

Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

10 I l m'a brisé de toutes parts, et je m'en vais; Il a arraché mon espérance comme un arbre.

Më ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

11 I l s'est enflammé de colère contre moi, Il m'a traité comme l'un de ses ennemis.

Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

12 S es troupes se sont de concert mises en marche, Elles se sont frayé leur chemin jusqu'à moi, Elles ont campées autour de ma tente.

Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

13 I l a éloigné de moi mes frères, Et mes amis se sont détournés de moi;

Ai ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

14 J e suis abandonné de mes proches, Je suis oublié de mes intimes.

Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

15 J e suis un étranger pour mes serviteurs et mes servantes, Je ne suis plus à leurs yeux qu'un inconnu.

Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

16 J 'appelle mon serviteur, et il ne répond pas; Je le supplie de ma bouche, et c'est en vain.

Thërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

17 M on humeur est à charge à ma femme, Et ma plainte aux fils de mes entrailles.

Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

18 J e suis méprisé même par des enfants; Si je me lève, je reçois leurs insultes.

Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

19 C eux que j'avais pour confidents m'ont en horreur, Ceux que j'aimais se sont tournés contre moi.

Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

20 M es os sont attachés à ma peau et à ma chair; Il ne me reste que la peau des dents.

Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

21 A yez pitié, ayez pitié de moi, vous, mes amis! Car la main de Dieu m'a frappé.

Mëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

22 P ourquoi me poursuivre comme Dieu me poursuit? Pourquoi vous montrer insatiables de ma chair?

Pse më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

23 O h! je voudrais que mes paroles fussent écrites, Qu'elles fussent écrites dans un livre;

Ah sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

24 J e voudrais qu'avec un burin de fer et avec du plomb Elles fussent pour toujours gravées dans le roc...

sikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

25 M ais je sais que mon Rédempteur est vivant, Et qu'il se lèvera le dernier sur la terre.

Por unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

26 Q uand ma peau sera détruite, il se lèvera; Quand je n'aurai plus de chair, je verrai Dieu.

Mbas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

27 J e le verrai, et il me sera favorable; Mes yeux le verront, et non ceux d'un autre; Mon âme languit d'attente au dedans de moi.

Do ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

28 V ous direz alors: Pourquoi le poursuivions-nous? Car la justice de ma cause sera reconnue.

Në rast se thoni: "Pse e persekutojmë?"; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

29 C raignez pour vous le glaive: Les châtiments par le glaive sont terribles! Et sachez qu'il y a un jugement.

ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".