1 B ildad de Schuach prit la parole et dit:

Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha:

2 J usqu'à quand veux-tu discourir de la sorte, Et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?

"Deri kur do të flasësh në këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme?

3 D ieu renverserait-il le droit? Le Tout Puissant renverserait-il la justice?

A mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë?

4 S i tes fils ont péché contre lui, Il les a livrés à leur péché.

Në rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre.

5 M ais toi, si tu as recours à Dieu, Si tu implores le Tout Puissant;

Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit,

6 S i tu es juste et droit, Certainement alors il veillera sur toi, Et rendra le bonheur à ton innocente demeure;

në rast se je i pastër dhe i ndershëm, me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate.

7 T on ancienne prospérité semblera peu de chose, Celle qui t'est réservée sera bien plus grande.

Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë e vogël,

8 I nterroge ceux des générations passées, Sois attentif à l'expérience de leurs pères.

e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet, pra, brezat që shkuan dhe shqyrto gjërat e zbuluara nga etërit e tyre;

9 C ar nous sommes d'hier, et nous ne savons rien, Nos jours sur la terre ne sont qu'une ombre.

ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk dimë asgjë, sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije.

10 I ls t'instruiront, ils te parleront, Ils tireront de leur coeur ces sentences:

A nuk do të mësojnë vallë ata dhe nuk do të flasin, duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre?

11 L e jonc croît-il sans marais? Le roseau croît-il sans humidité?

A mund të rritet papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë?

12 E ncore vert et sans qu'on le coupe, Il sèche plus vite que toutes les herbes.

Ndërsa është ende i gjelbër, pa qenë prerë, ai thahet para çdo bari tjetër.

13 A insi arrive-t-il à tous ceux qui oublient Dieu, Et l'espérance de l'impie périra.

Këto janë rrugët e të gjithë atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet.

14 S on assurance est brisée, Son soutien est une toile d'araignée.

Besimi i tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange.

15 I l s'appuie sur sa maison, et elle n'est pas ferme; Il s'y cramponne, et elle ne résiste pas.

Ai mbështetet te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban.

16 D ans toute sa vigueur, en plein soleil, Il étend ses rameaux sur son jardin,

Ai është krejt i gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij;

17 I l entrelace ses racines parmi les pierres, Il pénètre jusque dans les murailles;

dhe rrënjët e tij pleksen rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë.

18 L 'arrache-t-on du lieu qu'il occupe, Ce lieu le renie: Je ne t'ai point connu!

Por në rast se shkëputet nga vendi i tij, ky e mohon, duke thënë: "Nuk të kam parë kurrë!".

19 T elles sont les délices que ses voies lui procurent. Puis sur le même sol d'autres s'élèvent après lui.

Ja, ky është gëzimi i mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga pluhuri.

20 N on, Dieu ne rejette point l'homme intègre, Et il ne protège point les méchants.

Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit.

21 I l remplira ta bouche de cris de joie, Et tes lèvres de chants d'allégresse.

Ai do t’i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua.

22 T es ennemis seront couverts de honte; La tente des méchants disparaîtra.

Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket".