1 É liphaz de Théman prit la parole et dit:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 L e sage répond-il par un vain savoir? Se gonfle-t-il la poitrine du vent d'orient?

"Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

3 E st-ce par d'inutiles propos qu'il se défend? Est-ce par des discours qui ne servent à rien?

Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

4 T oi, tu détruis même la crainte de Dieu, Tu anéantis tout mouvement de piété devant Dieu.

Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

5 T on iniquité dirige ta bouche, Et tu prends le langage des hommes rusés.

Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

6 C e n'est pas moi, c'est ta bouche qui te condamne. Ce sont tes lèvres qui déposent contre toi.

Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

7 E s-tu né le premier des hommes? As-tu été enfanté avant les collines?

A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

8 A s-tu reçu les confidences de Dieu? As-tu dérobé la sagesse à ton profit?

A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

9 Q ue sais-tu que nous ne sachions pas? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons pas?

Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

10 I l y a parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, Plus riches de jours que ton père.

Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

11 T iens-tu pour peu de chose les consolations de Dieu, Et les paroles qui doucement se font entendre à toi?...

Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

12 O ù ton coeur t'entraîne-t-il, Et que signifie ce roulement de tes yeux?

Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

13 Q uoi! c'est contre Dieu que tu tournes ta colère Et que ta bouche exhale de pareils discours!

duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

14 Q u'est-ce que l'homme, pour qu'il soit pur? Celui qui est né de la femme peut-il être juste?

"Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

15 S i Dieu n'a pas confiance en ses saints, Si les cieux ne sont pas purs devant lui,

Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

16 C ombien moins l'être abominable et pervers, L'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!

aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

17 J e vais te parler, écoute-moi! Je raconterai ce que j'ai vu,

Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

18 C e que les sages ont fait connaître, Ce qu'ils ont révélé, l'ayant appris de leurs pères.

atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

19 A eux seuls appartenait le pays, Et parmi eux nul étranger n'était encore venu.

të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

20 L e méchant passe dans l'angoisse tous les jours de sa vie, Toutes les années qui sont le partage de l'impie.

I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

21 L a voix de la terreur retentit à ses oreilles; Au sein de la paix, le dévastateur va fondre sur lui;

Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

22 I l n'espère pas échapper aux ténèbres, Il voit l'épée qui le menace;

Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

23 I l court çà et là pour chercher du pain, Il sait que le jour des ténèbres l'attend.

Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

24 L a détresse et l'angoisse l'épouvantent, Elles l'assaillent comme un roi prêt à combattre;

Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

25 C ar il a levé la main contre Dieu, Il a bravé le Tout Puissant,

sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

26 I l a eu l'audace de courir à lui Sous le dos épais de ses boucliers.

duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

27 I l avait le visage couvert de graisse, Les flancs chargés d'embonpoint;

Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

28 E t il habite des villes détruites, Des maisons abandonnées, Sur le point de tomber en ruines.

ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

29 I l ne s'enrichira plus, sa fortune ne se relèvera pas, Sa prospérité ne s'étendra plus sur la terre.

Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

30 I l ne pourra se dérober aux ténèbres, La flamme consumera ses rejetons, Et Dieu le fera périr par le souffle de sa bouche.

Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

31 S 'il a confiance dans le mal, il se trompe, Car le mal sera sa récompense.

Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

32 E lle arrivera avant le terme de ses jours, Et son rameau ne verdira plus.

Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

33 I l sera comme une vigne dépouillée de ses fruits encore verts, Comme un olivier dont on a fait tomber les fleurs.

Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

34 L a maison de l'impie deviendra stérile, Et le feu dévorera la tente de l'homme corrompu.

Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

35 I l conçoit le mal et il enfante le mal, Il mûrit dans son sein des fruits qui le trompent.

Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.