1 L a femme sage bâtit sa maison, Et la femme insensée la renverse de ses propres mains.

Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

2 C elui qui marche dans la droiture craint l'Éternel, Mais celui qui prend des voies tortueuses le méprise.

Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

3 D ans la bouche de l'insensé est une verge pour son orgueil, Mais les lèvres des sages les gardent.

Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

4 S 'il n'y a pas de boeufs, la crèche est vide; C'est à la vigueur des boeufs qu'on doit l'abondance des revenus.

Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

5 U n témoin fidèle ne ment pas, Mais un faux témoin dit des mensonges.

Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

6 L e moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, Mais pour l'homme intelligent la science est chose facile.

Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

7 É loigne-toi de l'insensé; Ce n'est pas sur ses lèvres que tu aperçois la science.

Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

8 L a sagesse de l'homme prudent, c'est l'intelligence de sa voie; La folie des insensés, c'est la tromperie.

Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

9 L es insensés se font un jeu du péché, Mais parmi les hommes droits se trouve la bienveillance.

Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

10 L e coeur connaît ses propres chagrins, Et un étranger ne saurait partager sa joie.

Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

11 L a maison des méchants sera détruite, Mais la tente des hommes droits fleurira.

Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

12 T elle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c'est la voie de la mort.

Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

13 A u milieu même du rire le coeur peut être affligé, Et la joie peut finir par la détresse.

Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

14 C elui dont le coeur s'égare se rassasie de ses voies, Et l'homme de bien se rassasie de ce qui est en lui.

Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

15 L 'homme simple croit tout ce qu'on dit, Mais l'homme prudent est attentif à ses pas.

Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

16 L e sage a de la retenue et se détourne du mal, Mais l'insensé est arrogant et plein de sécurité.

Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

17 C elui qui est prompt à la colère fait des sottises, Et l'homme plein de malice s'attire la haine.

Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

18 L es simples ont en partage la folie, Et les hommes prudents se font de la science une couronne.

Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

19 L es mauvais s'inclinent devant les bons, Et les méchants aux portes du juste.

Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

20 L e pauvre est odieux même à son ami, Mais les amis du riche sont nombreux.

Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

21 C elui qui méprise son prochain commet un péché, Mais heureux celui qui a pitié des misérables!

Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

22 C eux qui méditent le mal ne s'égarent-ils pas? Mais ceux qui méditent le bien agissent avec bonté et fidélité.

A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

23 T out travail procure l'abondance, Mais les paroles en l'air ne mènent qu'à la disette.

Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

24 L a richesse est une couronne pour les sages; La folie des insensés est toujours de la folie.

Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

25 L e témoin véridique délivre des âmes, Mais le trompeur dit des mensonges.

Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

26 C elui qui craint l'Éternel possède un appui ferme, Et ses enfants ont un refuge auprès de lui.

Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

27 L a crainte de l'Éternel est une source de vie, Pour détourner des pièges de la mort.

Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

28 Q uand le peuple est nombreux, c'est la gloire d'un roi; Quand le peuple manque, c'est la ruine du prince.

Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

29 C elui qui est lent à la colère a une grande intelligence, Mais celui qui est prompt à s'emporter proclame sa folie.

Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

30 U n coeur calme est la vie du corps, Mais l'envie est la carie des os.

Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

31 O pprimer le pauvre, c'est outrager celui qui l'a fait; Mais avoir pitié de l'indigent, c'est l'honorer.

Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

32 L e méchant est renversé par sa méchanceté, Mais le juste trouve un refuge même en sa mort.

I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

33 D ans un coeur intelligent repose la sagesse, Mais au milieu des insensés elle se montre à découvert.

Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

34 L a justice élève une nation, Mais le péché est la honte des peuples.

Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

35 L a faveur du roi est pour le serviteur prudent, Et sa colère pour celui qui fait honte.

Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.