1 ( 9: 1) Au chef des chantres. Sur «Meurs pour le fils». Psaume de David. (9: 2) Je louerai l'Éternel de tout mon coeur, Je raconterai toutes tes merveilles.

Unë do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.

2 ( 9: 3) Je ferai de toi le sujet de ma joie et de mon allégresse, Je chanterai ton nom, Dieu Très Haut!

Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.

3 ( 9: 4) Mes ennemis reculent, Ils chancellent, ils périssent devant ta face.

Sepse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.

4 ( 9: 5) Car tu soutiens mon droit et ma cause, Tu sièges sur ton trône en juste juge.

Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

5 ( 9: 6) Tu châties les nations, tu détruis le méchant, Tu effaces leur nom pour toujours et à perpétuité.

Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.

6 ( 9: 7) Plus d'ennemis! Des ruines éternelles! Des villes que tu as renversées! Leur souvenir est anéanti.

Armiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

7 ( 9: 8) L'Éternel règne à jamais, Il a dressé son trône pour le jugement;

Por Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.

8 ( 9: 9) Il juge le monde avec justice, Il juge les peuples avec droiture.

Ai do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.

9 ( 9: 10) L'Éternel est un refuge pour l'opprimé, Un refuge au temps de la détresse.

Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

10 ( 9: 11) Ceux qui connaissent ton nom se confient en toi. Car tu n'abandonnes pas ceux qui te cherchent, ô Éternel!

Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.

11 ( 9: 12) Chantez à l'Éternel, qui réside en Sion, Publiez parmi les peuples ses hauts faits!

Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.

12 ( 9: 13) Car il venge le sang et se souvient des malheureux, Il n'oublie pas leurs cris.

Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.

13 ( 9: 14) Aie pitié de moi, Éternel! Vois la misère où me réduisent mes ennemis, Enlève-moi des portes de la mort,

Ki mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,

14 ( 9: 15) Afin que je publie toutes tes louanges, Dans les portes de la fille de Sion, Et que je me réjouisse de ton salut.

me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.

15 ( 9: 16) Les nations tombent dans la fosse qu'elles ont faite, Leur pied se prend au filet qu'elles ont caché.

Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

16 ( 9: 17) L'Éternel se montre, il fait justice, Il enlace le méchant dans l'oeuvre de ses mains. -Jeu d'instruments. Pause.

Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud. Sela)

17 ( 9: 18) Les méchants se tournent vers le séjour des morts, Toutes les nations qui oublient Dieu.

Të pabesët do të zbresin në Sheol; po, të gjitha kombet që harrojnë Perëndinë.

18 ( 9: 19) Car le malheureux n'est point oublié à jamais, L'espérance des misérables ne périt pas à toujours.

Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

19 ( 9: 20) Lève-toi, ô Éternel! Que l'homme ne triomphe pas! Que les nations soient jugées devant ta face!

Çohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.

20 ( 9: 21) Frappe-les d'épouvante, ô Éternel! Que les peuples sachent qu'ils sont des hommes! -Pause.

O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)