1 S ouviens-toi, Éternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde, vois notre opprobre!

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 N otre héritage a passé à des étrangers, Nos maisons à des inconnus.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 N ous sommes orphelins, sans père; Nos mères sont comme des veuves.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 N ous buvons notre eau à prix d'argent, Nous payons notre bois.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 N ous sommes poursuivis, le joug sur le cou; Nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 N ous avons tendu la main vers l'Égypte, vers l'Assyrie, Pour nous rassasier de pain.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N os pères ont péché, ils ne sont plus, Et c'est nous qui portons la peine de leurs iniquités.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 D es esclaves dominent sur nous, Et personne ne nous délivre de leurs mains.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 N ous cherchons notre pain au péril de notre vie, Devant l'épée du désert.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 N otre peau est brûlante comme un four, Par l'ardeur de la faim.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 I ls ont déshonoré les femmes dans Sion, Les vierges dans les villes de Juda.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 D es chefs ont été pendus par leurs mains; La personne des vieillards n'a pas été respectée.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 L es jeunes hommes ont porté la meule, Les enfants chancelaient sous des fardeaux de bois.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 L es vieillards ne vont plus à la porte, Les jeunes hommes ont cessé leurs chants.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 L a joie a disparu de nos coeurs, Le deuil a remplacé nos danses.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 L a couronne de notre tête est tombée! Malheur à nous, parce que nous avons péché!

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 S i notre coeur est souffrant, Si nos yeux sont obscurcis,

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 C 'est que la montagne de Sion est ravagée, C'est que les renards s'y promènent.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 T oi, l'Éternel, tu règnes à jamais; Ton trône subsiste de génération en génération.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 P ourquoi nous oublierais-tu pour toujours, Nous abandonnerais-tu pour de longues années?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 F ais-nous revenir vers toi, ô Éternel, et nous reviendrons! Donne-nous encore des jours comme ceux d'autrefois!

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 N ous aurais-tu entièrement rejetés, Et t'irriterais-tu contre nous jusqu'à l'excès!

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?