1 R icòrdati, Signore, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi la nostra infamia!

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 L a nostra eredità è passata agli stranieri, le nostre case agli estranei.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 N oi siamo diventati orfani, senza padre, le nostre madri sono come vedove.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 N oi beviamo la nostra acqua dietro pagamento, la nostra legna noi la compriamo.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 C on il giogo sul collo, siamo inseguiti; siamo spossati, non abbiamo riposo.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 A bbiamo teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 I nostri padri hanno peccato e non sono più; noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 D egli schiavi dominano su di noi e non c’è chi ci liberi dalle loro mani.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 N oi raccogliamo il nostro pane a rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 L a nostra pelle brucia come un forno per l’arsura della fame.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 E ssi hanno disonorato le donne a Sion, le vergini delle città di Giuda.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona anziana non è stata rispettata.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 I giovani hanno portato le macine, i ragazzini hanno vacillato sotto il carico della legna.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 I vecchi hanno abbandonato la porta della città, i giovani la musica dei loro strumenti.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 L a gioia è scomparsa dai nostri cuori, le nostre danze sono mutate in lutto.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 L a corona ci è caduta dal capo; guai a noi, perché abbiamo peccato!

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P er questo langue il nostro cuore, per questo si oscurano i nostri occhi:

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 p erché il monte di Sion è desolato e vi passeggiano le volpi.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 M a tu, Signore, regni per sempre; il tuo trono dura d’età in età.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 P erché dovresti dimenticarci per sempre e abbandonarci per lungo tempo?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 F acci tornare a te, o Signore, e noi torneremo! Ridonaci dei giorni come quelli di un tempo!

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 C i hai forse rigettati davvero? Sei tu adirato fortemente contro di noi?

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?