Giobbe 41 ~ Jobi 41

picture

1 P renderai forse il coccodrillo all’amo? Gli assicurerai la lingua con la corda?

A mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e tij me një litar?

2 G li passerai un giunco per le narici? Gli forerai le mascelle con l’uncino?

A mund t’i vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t’i shposh nofullën me një çengel?

3 T i rivolgerà esso molte suppliche? Ti dirà delle parole dolci?

A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të ëmbla?

4 F arà esso alleanza con te perché tu lo prenda per sempre al tuo servizio?

A do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë?

5 S cherzerai con lui come fosse un uccello? Lo attaccherai a un filo per divertire le tue ragazze?

A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua?

6 N e trafficheranno forse i pescatori? Lo spartiranno essi fra i negozianti?

Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve?

7 G li coprirai la pelle di frecce e la testa di ramponi?

A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me fuzhnja?

8 M ettigli un po’ le mani addosso! Ti ricorderai del combattimento e non ci tornerai!

Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta rifilluar.

9 « Ecco, è vana la speranza di chi lo assale; basta scorgerlo e uno soccombe.

Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të zë tmerri.

10 N essuno è tanto ardito da provocarlo. E chi dunque oserà starmi di fronte?

Askush nuk ka aq guxim sa ta provokojë. Kush, pra, është në gjendje të qëndrojë i fortë para meje?

11 C hi mi ha anticipato qualcosa perché io glielo debba rendere? Sotto tutti i cieli, ogni cosa è mia.

Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja.

12 E non voglio tacere delle sue membra, della sua gran forza e della bellezza della sua armatura.

Nuk do t’i kaloj në heshtje gjymtyrët e tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij.

13 C hi l’ha mai spogliato della sua corazza ? Chi è penetrato fra la doppia fila dei suoi denti?

Kush mund ta zhveshë nga parzmorja e tij dhe kush mund t’i afrohet me një fre të dyfishtë?

14 C hi gli ha aperti i due battenti della gola? Intorno alla chiusura dei suoi denti sta il terrore.

Kush mund të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij?

15 S uperbe sono le file dei suoi scudi, strettamente uniti come da un sigillo.

Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule.

16 U no tocca l’altro, tra loro non passa l’aria.

Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre.

17 S ono saldati assieme, si tengono stretti, sono inseparabili.

Janë të ngjitura njëra me tjetrën, të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen.

18 I suoi starnuti danno sprazzi di luce; i suoi occhi sono come le palpebre dell’aurora.

Teshtimat e tij japin shkreptima drite dhe sytë e tij janë si qepallat e agimit.

19 D alla sua bocca partono vampate, ne sprizzano fuori scintille di fuoco.

Nga goja e tij dalin flakë, dalin shkëndija zjarri.

20 D alle sue narici esce un fumo, come da una pentola che bolle o da una caldaia.

Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një enë që vlon ose nga një kazan.

21 L ’alito suo accende i carboni, una fiamma gli esce dalla gola.

Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e tij del flakë.

22 N el suo collo risiede la forza, davanti a lui si fugge terrorizzati.

Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri.

23 C ompatte sono in lui le parti flosce della sua carne, gli stanno salde addosso, non si muovono.

Pjesët e flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk lëvizin.

24 I l suo cuore è duro come il sasso, duro come la macina di sotto.

Zemra e tij është e fortë si një gur, e fortë si pjesa e poshtme e mokrës.

25 Q uando si rizza, tremano i più forti, e dalla paura sono fuori di sé.

Kur ngrihet, të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar.

26 I nvano lo si attacca con la spada; a nulla valgono lancia, giavellotto, corazza.

Shpata që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta gjë ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën.

27 I l ferro è per lui come paglia; il bronzo, come legno tarlato.

E quan hekurin si kashtë dhe bronzin si dru të brejtur nga krimbi.

28 L a figlia dell’arco non lo mette in fuga; le pietre della fionda si mutano per lui in stoppia.

Shigjeta nuk e bën të ikë; gurët e hobesë për të janë si kallamishte.

29 S toppia gli pare la mazza e ride del fremere della lancia.

Topuzi i duket sikur është kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës.

30 I l suo ventre è armato di punte acute, lascia come tracce d’erpice sul fango.

Poshtë ka maja të mprehta dhe lë gjurmë si të lesës mbi baltë.

31 F a bollire l’abisso come una caldaia, del mare fa come un gran vaso da profumi.

E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën detin si të ishte një enë me melhem.

32 S i lascia dietro una scia di luce; l’abisso pare coperto di bianca chioma.

Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera duket si e mbuluar nga thinjat.

33 N on c’è sulla terra chi lo domi; è stato fatto per non avere paura.

Mbi tokë nuk ka asgjë që t’i ngjajë, që të jetë bërë pa pasur fare frikë.

34 G uarda in faccia tutto ciò che è eccelso, è re su tutte le belve più superbe».

Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore".