1 P reghiera di Mosè, uomo di Dio. Signore, tu sei stato per noi un rifugio d’età in età.

O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

2 P rima che i monti fossero nati e che tu avessi formato la terra e l’universo, anzi, da eternità in eternità, tu sei Dio.

Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

3 T u fai ritornare i mortali in polvere, dicendo: «Ritornate, figli degli uomini».

Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: "Kthehuni, o bij të njerëzve".

4 P erché mille anni sono ai tuoi occhi come il giorno di ieri che è passato, come un turno di guardia di notte.

Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

5 T u li porti via come in una piena; sono come un sogno. Sono come l’erba che verdeggia la mattina;

Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

6 l a mattina essa fiorisce e verdeggia, la sera è falciata e inaridisce.

Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

7 P oiché siamo consumati per la tua ira e siamo atterriti per il tuo sdegno.

Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

8 T u metti le nostre colpe davanti a te e i nostri peccati nascosti alla luce del tuo volto.

Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

9 T utti i nostri giorni svaniscono per la tua ira; finiamo i nostri anni come un soffio.

Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

10 I giorni dei nostri anni arrivano a settant’anni, o, per i più forti, a ottant’anni; e quel che ne fa l’orgoglio, non è che travaglio e vanità; perché passa presto, e noi ce ne voliamo via.

Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

11 C hi conosce la forza della tua ira e il tuo sdegno con il timore che ti è dovuto?

Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

12 I nsegnaci dunque a contare bene i nostri giorni, per acquistare un cuore saggio.

Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

13 R itorna, Signore; fino a quando? Muoviti a pietà dei tuoi servi.

Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

14 S aziaci al mattino della tua grazia e noi esulteremo, gioiremo tutti i nostri giorni.

Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

15 R allegraci in proporzione dei giorni che ci hai afflitti e degli anni che abbiamo sofferto tribolazione.

Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

16 S i manifesti la tua opera ai tuoi servi e la tua gloria ai loro figli.

Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

17 L a grazia del Signore nostro Dio sia sopra di noi, e rendi stabile l’opera delle nostre mani; sì, l’opera delle nostre mani rendila stabile.

Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.