1 A llora Giobbe rispose e disse:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 « Anche oggi il mio lamento è una rivolta, per quanto io cerchi di contenere il mio gemito.

"Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.

3 O h, sapessi dove trovarlo! Potessi arrivare fino al suo trono!

Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!

4 E sporrei la mia causa davanti a lui, riempirei d’argomenti la mia bocca.

Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.

5 S aprei quel che mi risponderebbe, capirei quello che avrebbe da dirmi.

Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.

6 I mpiegherebbe tutta la sua forza per combattermi? No, egli mi ascolterebbe!

A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.

7 L à troverebbe un uomo retto a discutere con lui, e sarei dal mio giudice assolto per sempre.

Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.

8 M a ecco, se vado a oriente, egli non c’è; se a occidente, non lo trovo;

Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;

9 s e a settentrione, quando vi opera, io non lo vedo; si nasconde egli a sud, io non lo scorgo.

vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.

10 M a la via che io batto egli la conosce; se mi mettesse alla prova, ne uscirei come l’oro.

Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.

11 I l mio piede ha seguito fedelmente le sue orme, mi sono tenuto sulla sua via senza deviare;

Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;

12 n on mi sono scostato dai comandamenti delle sue labbra, ho custodito nel mio cuore le parole della sua bocca.

nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.

13 M a la sua decisione è una; chi lo farà mutare? Quello che desidera, lo fa;

Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,

14 e gli eseguirà quel che di me ha decretato; di cose come queste ne ha molte in mente.

kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.

15 P erciò davanti a lui io sono atterrito; quando ci penso, ho paura di lui.

Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.

16 D io mi ha tolto il coraggio, l’Onnipotente mi ha spaventato.

Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.

17 Q uesto mi annienta; non le tenebre, non la fitta oscurità che mi ricopre.

Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime".