1 « Ma pure, ascolta, o Giobbe, il mio dire, porgi orecchio a tutte le mie parole!

"Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

2 E cco, apro la bocca, la lingua parla dentro il mio palato.

Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

3 N elle mie parole è la rettitudine del mio cuore; le mie labbra diranno sinceramente quello che so.

Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

4 L o Spirito di Dio mi ha creato, e il soffio dell’Onnipotente mi dà la vita.

Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

5 S e puoi, rispondimi; prepara le tue ragioni, fatti avanti!

Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

6 E cco, io sono uguale a te davanti a Dio; anch’io fui tratto dall’argilla.

Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

7 S pavento di me non potrà quindi coglierti e il peso della mia autorità non ti potrà schiacciare.

Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

8 D avanti a me tu dunque hai detto (e ho udito bene il suono delle tue parole):

Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

9 “ Io sono puro, senza peccato; sono innocente, non c’è iniquità in me;

"Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

10 m a Dio trova contro me degli appigli ostili, mi considera suo nemico;

Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

11 m i mette i piedi nei ceppi, spia tutti i miei movimenti”.

i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia".

12 E cco, io ti rispondo: “In questo non hai ragione”; poiché Dio è più grande dell’uomo.

Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

13 P erché contendi con lui? Egli non rende conto dei suoi atti.

Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

14 « Dio parla una volta, e anche due, ma l’uomo non ci bada;

Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

15 p arla per via di sogni, di visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali, quando sui loro letti essi giacciono assopiti;

në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

16 a llora egli apre i loro orecchi e dà loro in segreto degli ammonimenti,

Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

17 p er distogliere l’uomo dal suo modo di agire e tenere lontano da lui la superbia;

për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

18 p er salvargli l’anima dalla fossa, la vita dalla freccia mortale.

për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

19 « L’uomo è anche ammonito sul suo letto, dal dolore, dall’agitazione incessante delle sue ossa;

Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

20 q uand’egli ha in avversione il pane e lo ripugnano i cibi più squisiti;

aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

21 l a carne gli si consuma e sparisce, mentre le ossa, prima invisibili, gli escono fuori;

Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

22 e gli si avvicina alla fossa, e la sua vita a quelli che infliggono la morte.

kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

23 M a se, presso di lui, c’è un angelo, un interprete, uno solo tra i mille, che mostri all’uomo il suo dovere,

Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

24 D io ha pietà di lui e dice: “Risparmialo, che non scenda nella fossa! Ho trovato il suo riscatto”.

Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: "Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të".

25 A llora la sua carne diviene più fresca di quella di un bimbo; egli torna ai giorni della sua giovinezza;

Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

26 i mplora Dio, e Dio gli è propizio; gli dà di contemplare il suo volto con gioia e lo considera di nuovo come giusto.

Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

27 E d egli canterà tra la gente e dirà: “Avevo peccato, pervertito la giustizia, e non sono stato punito come meritavo.

Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: "Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

28 D io ha riscattato l’anima mia dalla fossa, e la mia vita si schiude alla luce!”

Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën".

29 E cco, tutto questo Dio lo fa due, tre volte, all’uomo,

Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

30 p er salvarlo dalla fossa, perché su di lui splenda la luce della vita.

për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

31 S ta’ attento, Giobbe, dammi ascolto; taci, e io parlerò.

Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

32 S e hai qualcosa da dire, rispondimi, parla, perché io vorrei poterti dare ragione.

Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

33 S e no, tu dammi ascolto, taci, e t’insegnerò la saggezza».

Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë".