1 L a donna saggia costruisce la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

2 C hi cammina nella rettitudine teme il Signore, ma chi è traviato nelle sue vie lo disprezza.

Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

3 N ella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei saggi sono la loro custodia.

Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

4 D ove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bue.

Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

5 I l testimone fedele non mente, ma il testimone falso spaccia menzogne.

Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

6 I l beffardo cerca la saggezza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

7 V attene lontano dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

8 L a saggezza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

9 G li insensati si burlano del peccato, ma il favore del Signore sta fra gli uomini retti.

Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

10 I l cuore conosce la propria amarezza, e alla sua gioia non partecipa un estraneo.

Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

11 L a casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

12 C ’è una via che all’uomo sembra diritta, ma essa conduce alla morte.

Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

13 A nche ridendo, il cuore può essere triste; e la gioia può finire in dolore.

Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

14 L o sviato di cuore avrà la ricompensa del suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

15 L ’ingenuo crede a tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente fa attenzione ai suoi passi.

Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

16 I l saggio teme, ed evita il male, ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

17 C hi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pieno di malizia diventa odioso.

Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

18 G li sciocchi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

19 I malvagi si inchinano davanti ai buoni, e gli empi, alle porte dei giusti.

Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

20 I l povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco sono molti.

Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

21 C hi disprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

22 Q uelli che meditano il male non sono forse traviati? Ma quelli che meditano il bene trovano grazia e fedeltà.

A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

23 I n ogni fatica c’è profitto, ma il chiacchierare procura la miseria.

Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

24 L a corona dei saggi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

25 I l testimone veritiero salva delle persone, ma spaccia menzogne il falso testimone.

Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

26 C ’è grande sicurezza nel timore del Signore; egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

27 I l timore del Signore è fonte di vita e fa evitare le insidie della morte.

Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

28 L a moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza dei sudditi è la rovina del principe.

Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

29 C hi è lento all’ira ha molto buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

30 U n cuore calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie delle ossa.

Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

31 C hi opprime il povero offende colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso lo onora.

Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

32 L ’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

33 L a saggezza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti deve essere resa manifesta.

Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

34 L a giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

35 I l favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi lo offende.

Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.