1 В сяка мъдра жена съгражда дома си, А безумната го събаря със собствените си ръце.

Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

2 К ойто ходи в правотата си, бои се от Господа: Но опакият в пътищата си Го презира.

Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

3 В устата на безумния има пръчка за гордостта му, А устните на мъдрите ще ги пазят.

Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

4 Д ето няма волове, яслите са чисти, Но в силата на воловете е голямото изобилие.

Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

5 В ерният свидетел няма да лъже, А лъжливият свидетел издиша лъжи.

Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

6 П рисмивателят търси мъдрост и нея намира, А за разумният учението е лесно.

Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

7 О тмини безумния човек Щом си узнал, че той няма разумни устни.

Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

8 М ъдростта на благоразумния е да обмисля пътя си, А глупостта на безумните е да заблуждават.

Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

9 П риносът за грях се присмива на безумните, А между праведните има Божие благоволение.

Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

10 С ърцето познава своята си горест И чужд не участвува в неговата радост.

Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

11 К ъщата на нечестивите ще се събори, Но шатърът на праведните ще благоденствува.

Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

12 И ма път, който се вижда прав на човека, Но краят му е пътища към смърт.

Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

13 Д аже и всред смеха сърцето си има болката, И краят на веселието е тегота.

Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

14 Р азвратният по сърце ще се насити от своите пътища, А добрият човек ще се насити от себе си.

Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

15 П ростият вярва всяка дума, А благоразумният внимава добре в стъпките си.

Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

16 М ъдрият се бои и се отклонява от злото, А безумният самонадеяно се хвърля напред.

Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

17 Я довитият човек постъпва несмислено, И зломисленикът е мразен.

Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

18 Б езумниите наследяват глупост, А благоразумните се увенчават със знание.

Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

19 З лите се кланят пред добрите, И нечестивите при портите на праведния,

Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

20 С иромахът е мразен даже от ближния си, А на богатия приятелите са много.

Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

21 К ойто презира ближния си, съгрешава, А който показва милост към сиромасите е блажен.

Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

22 Н е заблуждават ли се ония, които измислят зло? Но милост и верност ще се покажат към тия, които измислят добро

A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

23 О т всеки труд има полза, А от бъбренето с устните само оскъдност.

Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

24 Б огатството на мъдрите е венец за тях, А глупостта на безумните е всякога глупост.

Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

25 В ерният свидетел избавя души, А който издиша лъжи е цял измама.

Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

26 В страха от Господа има силна увереност, И Неговите чада ще имат прибежище.

Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

27 С трахът от Господа е извор на живот, За да се отдалечава човек от примките на смъртта,

Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

28 К огато людете са многочислени, слава е за царя, А когато людете са малочислени, съсипване е за княза.

Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

29 К ойто не се гневи скоро, показва голямо благоразумие, А който лесно се гневи проявява безумие.

Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

30 Т ихо сърце е живот на тялото, А разяреността е гнилост на костите.

Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

31 К ойто угнетява бедния нанася укор на Създателя му, А който е милостив към сиромаха показва почит Нему.

Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

32 Н ечестивият е смазан във време на бедствитето си, А праведният и в смъртта си име упование.

I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

33 В сърцето на разумния мъдростта почива, А между безумните тя се явява.

Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

34 П равдата възвишава народ, А грехът е позор за племената.

Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

35 Б лаговолението на царя е към разумния слуга, А яростта му против онзи, който докарва срам.

Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.