1 ( По слав. 108) За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

2 З ащото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

3 О биколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

4 З а отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

6 Г осподи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

7 К огато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

8 Д ните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

9 Д ецата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

10 Д ецата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

11 Л ихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

12 Д а няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

13 В нуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

14 Н ека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

15 Н ека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

16 З ащото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

17 Д а! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

18 Д а: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

19 Н ека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

20 Т ова нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

22 З ащото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

23 П реминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

24 К олената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

26 П омогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

27 З а да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

28 Т е нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

29 Н ека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

31 З ащото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.

sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.