1 ( По слав. 108) За първия певец. Давидов псалом. Недей мълча, Боже, хвало моя;

Ó Deus, a quem louvo, não fiques indiferente,

2 З ащото нечестиви уста и уста коварни се отвориха срещу мене, Говориха против мене с лъжлив език;

pois homens ímpios e falsos dizem calúnias contra mim, e falam mentiras a meu respeito.

3 О биколиха ме тъй също с думи на омраза, И воюват против мене без причина.

Eles me cercaram com palavras carregadas de ódio; atacaram-me sem motivo.

4 З а отплата на любовта ми те ми станаха противници; Но аз все съм на молитва.

Em troca da minha amizade eles me acusam, mas eu permaneço em oração.

5 И въздадоха ми зло за добро, И омраза за любовта ми.

Retribuem-me o bem com o mal, e a minha amizade com ódio.

6 Г осподи, постави нечестив човек над него. И противник нека стои отдясно му.

Designe-se um ímpio para ser seu oponente; à sua direita esteja um acusador.

7 К огато се съди, нека излезе виновен. И молитвата му нека стане грях.

Seja declarado culpado no julgamento, e que até a sua oração seja considerada pecado.

8 Д ните му нека бъдат малко; Друг нека вземе чина му.

Seja a sua vida curta, e outro ocupe o seu lugar.

9 Д ецата му нека бъдат сираци, И жена му вдовица,

Fiquem órfãos os seus filhos e a sua esposa, viúva.

10 Д ецата му нека се скитат винаги и станат просяци, И далеч от развалените си жилища нека просят хляб.

Vivam os seus filhos vagando como mendigos, e saiam rebuscando o pão longe de suas casas em ruínas.

11 Л ихоимецът нека впримчи целият му имот, И чужденци нека разграбват трудовете му.

Que um credor se aposse de todos os seus bens, e estranhos saqueiem o fruto do seu trabalho.

12 Д а няма кой да простре милост към него, Нито кой да пожали сирачетата му.

Que ninguém o trate com bondade nem tenha misericórdia dos seus filhos órfãos.

13 В нуците му нека бъдат отсечени, В идното поколение нека се изличи името им.

Sejam exterminados os seus descendentes e desapareçam os seus nomes na geração seguinte.

14 Н ека се помни пред Господа беззаконието на бащите му, И грехът на майка му нека се не изличи;

Que o Senhor se lembre da iniqüidade dos seus antepassados, e não se apague o pecado de sua mãe.

15 Н ека бъдат винаги пред Господа За да отсече помена им от земята,

Estejam os seus pecados sempre perante o Senhor, e na terra ninguém jamais se lembre da sua família.

16 З ащото той си науми да показва милост, Но преследваше немотния и беден човек, И съкрушения в сърце, за да ги умъртви.

Pois ele jamais pensou em praticar um ato de bondade, mas perseguiu até a morte o pobre, o necessitado e o de coração partido.

17 Д а! той обича да проклина, и проклетията го стигна; Не му беше драго да благославя, и благословението се отдалечи от него.

Ele gostava de amaldiçoar: venha sobre ele a maldição! Não tinha prazer em abençoar: afaste-se dele a bênção!

18 Д а: той обичаше проклетията като своя дреха; И тя влезе като вода във вътрешностите му, И като масло в костите му.

Ele vestia a maldição como uma roupa: entre ela em seu corpo como água e em seus ossos como óleo.

19 Н ека му стане като дрехата, в която се увива, И като пояса, с който постоянно се опасва.

Envolva-o como um manto e aperte-o sempre como um cinto.

20 Т ова нека бъде въздаянието на противниците ми от Господа, И ония, които говорят зло против душата ми.

Assim retribua o Senhor aos meus acusadores, aos que me caluniam.

21 А Ти, Иеова Господи, застъпвай се за мене заради името Си; Понеже Твоята милост е блага, избави ме,

Mas tu, Soberano Senhor, intervém em meu favor, por causa do teu nome. Livra-me, pois é sublime o teu amor leal!

22 З ащото съм сиромах и немотен, И сърцето ми е наранено дълбоко в мене.

Sou pobre e necessitado e, no íntimo, o meu coração está abatido.

23 П реминал съм като уклонила се сянка по слънчев часовник; Изхвърлен съм като скакалец.

Vou definhando como a sombra vespertina; para longe sou lançado, como um gafanhoto.

24 К олената ми се клатят от пост; И снагата ми губи тлъстината си.

De tanto jejuar os meus joelhos fraquejam e o meu corpo definha de magreza.

25 И аз им станах за укор; Като ме гледат кимат с глава.

Sou objeto de zombaria para os meus acusadores; logo que me vêem, meneiam a cabeça.

26 П омогни ми, Господи Боже мой, Избави ме според милостта си,

Socorro, Senhor, meu Deus! Salva-me pelo teu amor leal!

27 З а да познаят, че това е твоята ръка, Че Ти си сторил това, Господи.

Que eles reconheçam que foi a tua mão, que foste tu, Senhor, que o fizeste.

28 Т е нека кълнат, а Ти благославяй; Когато станат те ще се посрамят, а Твоят слуга ще се весели.

Eles podem amaldiçoar, tu, porém, me abençoas. Quando atacarem, serão humilhados, mas o teu servo se alegrará.

29 Н ека се облекат противниците ми с позор, И нека се покрият със срама си като с дреха.

Sejam os meus acusadores vestidos de desonra; que a vergonha os cubra como um manto.

30 И аз ще благодаря много на Господа с устата си, Да! между множеството ще Го хваля;

Em alta voz, darei muitas graças ao Senhor; no meio da assembléia eu o louvarei,

31 З ащото Той стои отдясно на немотния За да го избавя от ония, които съдят душата му.

pois ele se põe ao lado do pobre para salvá-lo daqueles que o condenam.