1 ( По слав. 122). Песен на възкачванията. Издигам очите си към Тебе, Който обитаваш на небесата.

A ti levanto os meus olhos, a ti, que ocupas o teu trono nos céus.

2 Е то, както очите на слугите гледат към ръката на господаря им, Както очите на слугинята към ръката на господарката й. Така гледат нашите очи към Господа нашия Бог, Докле се смили за нас.

Assim como os olhos dos servos estão atentos à mão de seu senhor, e como os olhos das servas estão atentos à mão de sua senhora, também os nossos olhos estão atentos ao Senhor, ao nosso Deus, esperando que ele tenha misericórdia de nós.

3 С мили се за нас, Господи, смили се за нас, Защото се преситихме от презрение.

Misericórdia, Senhor! Tem misericórdia de nós! Já estamos cansados de tanto desprezo.

4 П ресити се душата ни От надуването на охолните, И от презрението на горделивите.

Estamos cansados de tanta zombaria dos orgulhosos e do desprezo dos arrogantes.