Psalmi 109 ~ Psalmet 109

picture

1 ( Către mai marele cîntăreţilor. Un psalm al lui David.) Dumnezeul laudei mele, nu tăcea!

O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

2 C ăci protivnicii au deschis împotriva mea o gură rea şi înşelătoare, îmi vorbesc cu o limbă mincinoasă,

sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

3 m ă înconjoară cu cuvîntări pline de ură, şi se războiesc cu mine fără temei.

më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

4 P e cînd eu îi iubesc, ei îmi sînt protivnici; dar eu alerg la rugăciune.

Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

5 E i îmi întorc rău pentru bine, şi ură pentru dragostea mea.

Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

6 P e vrăjmaşul meu pune -l supt stăpînirea unui om rău, şi un pîrîş să stea la dreapta lui!

Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

7 C înd va fi judecat, să fie găsit vinovat, şi rugăciunea lui să treacă drept un păcat!

Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

8 P uţine să -i fie zilele la număr, şi slujba să i -o ia altul!

Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

9 S ă -i rămînă copiii orfani, şi nevastă-sa văduvă!

Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

10 C opiii lui să umble fără niciun căpătîi şi să cerşească, să-şi caute pînea departe de locuinţa lor dărîmată!

U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

11 C el ce l -a împrumutat, să -i pună mîna pe tot ce are, şi străinii să -i jăfuiască rodul muncii lui!

Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

12 N imeni să nu mai ţină la el, şi nimeni să n'aibă milă de orfanii lui!

Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

13 U rmaşii lui să fie nimiciţi, şi să li se stîngă numele în neamul următor!

U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

14 N elegiuirea părinţilor săi să rămînă ca aducere aminte înaintea Domnului, şi să nu se şteargă păcatul mamei lui!

U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

15 D omnul să -i aibă totdeauna înaintea ochilor, ca să le şteargă pomenirea de pe pămînt,

U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

16 p entrucă nu şi -a adus aminte să facă îndurare, pentrucă a prigonit pe cel nenorocit şi pe cel lipsit, pînă acolo încît să omoare pe omul cu inima zdrobită!

Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

17 Î i plăcea blestemul: să cadă asupra lui! Nu -i plăcea binecuvîntarea: să se depărteze de el!

Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

18 S e îmbracă cu blestemul cum se îmbracă cu haina lui, îi pătrunde ca apa înlăuntrul lui, ca untdelemnul în oase!

Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

19 D eaceea, să -i slujească de veşmînt ca să se acopere, de încingătoare cu care să fie totdeauna încins!

Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

20 A ceasta să fie, din partea Domnului, plata vrăjmaşilor mei, şi a celor ce vorbesc cu răutate de mine!

Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

21 I ar Tu, Doamne, Dumnezeule, lucrează pentru mine din pricina Numelui Tău, căci mare este bunătatea ta; izbăveşte-mă!

Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

22 S înt nenorocit şi lipsit, şi îmi e rănită inima înlăuntrul meu.

sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

23 P ier ca umbra gata să treacă, sînt izgonit ca o lăcustă.

Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

24 M i-au slăbit genunchii de post, şi mi s'a sleit trupul de slăbiciune.

Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

25 A m ajuns de ocară lor; cînd mă privesc ei, dau din cap.

Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

26 A jută-mi, Doamne, Dumnezeul meu! Scapă-mă prin bunătatea Ta!

Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

27 Ş i să ştie că mîna Ta, că Tu, Doamne, ai făcut lucrul acesta!

dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

28 M ăcar că ei blastămă, Tu binecuvintează; măcar că se ridică ei împotriva mea, vor fi înfruntaţi, iar robul Tău se va bucura.

Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

29 P rotivnicii mei să se îmbrace cu ocara, să se acopere cu ruşinea lor cum se acopăr cu o manta!

U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

30 V oi lăuda foarte mult cu gura mea pe Domnul, Îl voi mări în mijlocul mulţimii;

Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

31 c ăci El stă la dreapta săracului, ca să -l izbăvească de cei ce -l osîndesc.

sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.