1 V eniţi să cîntăm cu veselie Domnului, şi să strigăm de bucurie către Stînca mîntuirii noastre.

Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

2 S ă mergem înaintea Lui cu laude, să facem să răsune cîntece în cinstea Lui!

Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

3 C ăci Domnul este un Dumnezeu mare, este un Împărat mare mai pesus de toţi dumnezeii.

Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

4 E l ţine în mînă adîncimile pămîntului, şi vîrfurile munţilor sînt ale Lui.

Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

5 A Lui este marea, El a făcut -o, şi mînile Lui au întocmi uscatul:

I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

6 v eniţi să ne închinăm şi să ne smerim, să ne plecăm genunchiul înaintea Domnului, Făcătorului nostru!

Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

7 C ăci El este Dumnezeul nostru, şi noi sîntem poporul păşunei Lui, turma, pe care o povăţuieşte mîna Lui... O! de aţi asculta azi glasul Lui! -

Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

8 N u vă împetriţi inima, ca la Meriba, ca în ziua dela Masa, în pustie,

"mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

9 u nde părinţii voştri M'au ispitit, şi M'au încercat, măcarcă văzuseră lucrările Mele.

ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

10 P atruzeci de ani M'am scîrbit de neamul acesta, şi am zis:,, Este un popor cu inima rătăcită; ei nu cunosc căile Mele.``

Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

11 D e aceea am jurat în mînia Mea:,, Nu vom intra în odihna Mea!``

Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".