1 ( По слав. 77). Асафово поучение. Слушайте, люде мои, поучението ми: Приклонете ушите си към думите на устата ми.

Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.

2 Щ е отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.

Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.

3 Т ова, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,

Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,

4 Н яма да го скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дала, които извърши,

nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.

5 З ащото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват чадата си,

Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,

6 З а да ги знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да ги разказват на своите чада.

me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,

7 З а да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,

dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;

8 И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.

dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.

9 Е фремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.

Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,

10 Н е опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,

nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,

11 А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.

harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.

12 П ред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис

Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.

13 Р аздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.

Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.

14 В оди ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.

Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.

15 Р азцепи канари в пустинята, И ги напои изобилно като от бездни.

I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.

16 И изведе потоци из канарата, И направи да потекат води като реки.

Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.

17 Н о те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.

Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,

18 С ъс сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си,

dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.

19 И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?

Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?

20 Е то, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?

Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?

21 З атова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;

Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,

22 З ащото не повярваха в Бога, Нито Му уповаваха, че ще ги избави.

sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.

23 П ри все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,

Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,

24 Т а им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.

dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.

25 В секи ядеше ангелски хляб+; Прати им храна до насита.

Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.

26 П одигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.

Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,

27 Н аваля върху тях и месо изобилно като прах, И птици крилати много като морския пясък;

bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.

28 И направи ги да падат всред стана им, Около жилищата им.

Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.

29 И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.

Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.

30 А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им бе в устата им,

Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,

31 Г невът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.

kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.

32 П ри всичко това те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.

Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.

33 З атова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.

Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.

34 К огато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;

Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.

35 И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.

Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.

36 Н о с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;

Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.

37 З ащото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.

Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.

38 Н о Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието им и не ги погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;

Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,

39 И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.

duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.

40 К олко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,

Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!

41 К ато изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!

Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.

42 Н е си спомнюваха силата на ръката Му В деня, когато ги избави от противника,

Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,

43 К ак показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,

kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;

44 И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;

i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.

45 К ак прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,

Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.

46 И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци

Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.

47 К ак порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,

I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.

48 И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;

Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.

49 К ак изля върху тях пламенния Си гняв, Негодувание, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието, -

Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.

50 И зравни пътя за гнева Си, Но пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;

I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.

51 К ак порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите им в шатрите на Хама,

I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.

52 А людете Си изведе като овци и заведе ги като стадо в пустинята,

Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.

53 И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето ги покри;

I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.

54 К ак ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,

Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.

55 И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.

I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.

56 Н о въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против Него, И не пазеха наредбите Му,

Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.

57 Н о връщаха се назад, и обхождаха се неверно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.

U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;

58 З ащото Го разгневиха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.

provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.

59 Ч у Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,

Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.

60 Т ъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,

Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;

61 И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.

dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.

62 Т оже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследстовото Си.

Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.

63 О гън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.

Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.

64 С вещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.

Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.

65 Т огава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който ободрен от вино, вика;

Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.

66 И , като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.

I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.

67 П ри това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;

Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,

68 Н о избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.

por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.

69 С ъгради светилището Си като небесните възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.

Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.

70 И збра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овците;

Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,

71 О тподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.

dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.

72 Т ака той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.

Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.