1 П існя навчальна Асафова. Послухай, мій люду, науки моєї, нахиліть своє ухо до слів моїх уст,
Kushtoji kujdes, o populli im, ligjit tim; dëgjo fjalët e gojës sime.
2 н ехай я відкрию уста свої приказкою, нехай стародавні прислів'я я висловлю!
Do të hap gojën time për të thënë shëmbëlltyra, dhe kam për të paraqitur misteret e kohërave të lashta.
3 Щ о ми чули й пізнали, і що розповідали батьки наші нам,
Atë që ne kemi dëgjuar dhe kemi njohur, dhe që etërit tanë na kanë treguar,
4 т ого не сховаємо від їхніх синів, будемо розповідати про славу Господню аж до покоління останнього, і про силу Його та про чуда Його, які Він учинив!
nuk do t’ua fshehim bijve të tyre, por do t’i tregojmë brezit të ardhshëm lavdet e Zotit, fuqinë e tij dhe mrekullinë që ai ka bërë.
5 В ін поставив засвідчення в Якові, а Закона поклав ув ізраїлі, про які наказав був Він нашим батькам завідомити про них синів їхніх,
Ai ka vendosur një dëshmi te Jakobi dhe ka vënë një ligj në Izrael, dhe ka urdhëruar etërit tanë që t’ua bëjnë të njohura bijve të tyre,
6 щ об знало про це покоління майбутнє, сини, що народжені будуть, устануть і будуть розповідати своїм дітям.
me qëllim që brezi i ardhshëm t’i njohë së bashku me bijtë që do të lindin; dhe këta nga ana e tyre t’ua tregojnë bijve të tyre,
7 і положать на Бога надію свою, і не забудуть діл Божих, Його ж заповіді берегтимуть.
dhe të vendosin te Perëndia besimin e tyre dhe të mos harrojnë veprat e Perëndisë, por të respektojnë urdhërimet e tij;
8 і не стануть вони, немов їхні батьки, поколінням непокірливим та бунтівничим, поколінням, що серця свого не поставило міцно, і що дух його Богу невірний.
dhe të mos jenë si etërit e tyre, një brez kokëfortë dhe rebel, një brez me zemër të paqëndrueshme dhe me një frymë jo besnike ndaj Perëndisë.
9 С ини Єфрема, озброєні лучники, повернулися взад у день бою:
Bijtë e Efraimit, njerëz të luftës, harkëtarë të zotë, kthyen shpinën ditën e betejës,
10 в они не берегли заповіту Божого, а ходити в Законі Його відреклися,
nuk respektuan besëlidhjen e Perëndisë dhe nuk pranuan të ecnin sipas ligjit të tij,
11 і забули вони Його чини та чуда Його, які їм показав.
harruan veprat e tij dhe mrekullitë që u kishte treguar.
12 В ін чудо вчинив був для їхніх батьків ув єгипетськім краї, на полі Цоанськім:
Ai bëri mrekulli në prani të etërve të tyre, në vendin e Egjiptit dhe në fushën e Tsoanit.
13 В ін море розсік, і їх перепровадив, а воду поставив, як вал;
Ai e ndau detin dhe i bëri të kalojnë në mes të tij, dhe i mblodhi ujërat si një grumbull.
14 і провадив їх хмарою вдень, а сяйвом огню цілу ніч;
Ditën drejtoi me anë të resë dhe tërë natën me një dritë zjarri.
15 н а пустині Він скелі розсік, і щедро усіх напоїв, як з безодні.
I çau shkëmbinjtë në shkretëtirë dhe i bëri të pijnë boll, si të ishte uji i humnerës së madhe.
16 В ін витягнув із скелі потоки, і води текли, немов ріки.
Nxori rrëket nga shkëmbi dhe bëri që të rridhnin ujëra si lumenj.
17 Т а грішили вони проти Нього ще далі, і в пустині гнівили Всевишнього,
Por ata vazhduan të mëkatojnë kundër tij dhe të ngrejnë krye kundër Shumë të Lartit në shkretëtirë,
18 і Бога вони випробовували в своїм серці, для душ своїх їжі бажаючи.
dhe e tunduan Perëndinë në zemër të tyre, duke kërkuar ushqim sipas dëshirave të tyre.
19 і вони говорили насупроти Бога й казали: Чи Бог зможе в пустині трапезу зготовити?
Dhe folën kundër Perëndisë, duke thënë: "A mund të shtrojë Perëndia një sofër në shkretëtirë?
20 Т ож ударив у скелю і води линули, і полилися потоки! Чи Він зможе також дати хліба? Чи Він наготує м'ясива народові Своєму?
Ja, ai e goditi shkëmbin dhe prej tij dolën ujëra dhe vërshuan përrenj. A mund t’i japë bukë dhe mish popullit të tij?
21 Т ому то почув це Господь та й розгнівався, і огонь запалав проти Якова, і проти ізраїля теж знявся гнів,
Dhe kështu Zoti i dëgjoi dhe u zemërua fort, dhe një zjarr u ndez kundër Jakobit dhe zemërimi kundër Izraelit u ndez,
22 б о не вірували вони в Бога, і на спасіння Його не надіялись.
sepse nuk i kishin besuar Perëndisë dhe nuk kishin pasur besim në shpëtimin prej tij.
23 А Він хмарам згори наказав, і відчинив двері неба,
Megjithatë ai i urdhëroi retë e sipërme dhe hapi dyert e qiellit,
24 і спустив, немов дощ, на них манну для їжі, і збіжжя небесне їм дав:
dhe bëri që mbi ta të binte mana për të ngrënë dhe u dha atyre grurin e qiellit.
25 Х ліб ангольський їла людина, Він послав їм поживи до ситости!
Njeriu hëngri bukën e engjëjve; ai u dërgoi atyre ushqime sa të ngopeshin.
26 К рім цього, Він східнього вітра порушив на небі, і міццю Своєю привів полудневого вітра,
Ai bëri të ngrihet në qiell era e lindjes dhe në sajë të fuqisë së tij bëri të ngrihet era e jugut,
27 і дощем на них м'ясо пустив, немов порох, а птаство крилате, як морський пісок,
bëri të binin mbi ta mish si pluhuri dhe zogj si rëra e detit.
28 і спустив його серед табору його, коло наметів його.
Bëri që këto të binin në mes të kampit të tyre, rreth çadrave të tyre.
29 і їли вони та й наситились дуже, Він їм їхнє бажання приніс!
Kështu ata hëngrën sa u ngopën, sepse Perëndia u kishte siguruar atyre atë që ata kishin dëshiruar.
30 Т а ще не вдовольнили жадання свого, ще їхня їжа була в їхніх устах,
Ata nuk kishin akoma kënaqur pangopësinë e tyre dhe kishin akoma ushqim në gojë,
31 а гнів Божий піднявся на них, та й побив їхніх ситих, і вибранців ізраїлевих повалив...
kur zemërimi i Perëndisë shpërtheu kundër tyre, vrau më të fuqishmit prej tyre dhe rrëzoi më të mirët e Izraelit.
32 П роте ще й далі грішили вони та не вірили в чуда Його,
Megjithatë ata vazhduan të mëkatojnë dhe nuk u besuan mrekullive të tij.
33 і Він докінчив у марноті їхні дні, а їхні літа у страху.
Atëherë ai harxhoi ditët e tyre në kotësi dhe vitet e tyre në tmerre të papritura.
34 Я к Він їх побивав, то бажали Його, і верталися, й Бога шукали,
Kur i vriste, ata e kërkonin dhe ktheheshin të kërkonin Perëndinë me zell.
35 і пригадували, що Бог їхня скеля, і Бог Всевишній то їхній Викупитель.
Kujtoheshin që Perëndia ishte Kështjella e tyre dhe që Perëndia shumë i larti ishte Shpëtimtari i tyre.
36 і своїми устами влещували Його, а своїм язиком лжу сплітали Йому,
Por ata e mashtronin me gojën e tyre dhe e gënjenin me gjuhën e tyre.
37 б о їхнє серце не міцно стояло при Нім, і не були вони вірні в Його заповіті...
Në fakt zemra e tyre nuk ishte e qëndrueshme ndaj tij dhe ata nuk ishin besnikë ndaj besëlidhjes së tij.
38 Т а він, Милосердний, гріх прощав і їх не губив, і часто відвертав Свій гнів, і не будив усю Свою лютість,
Por ai, që është i mëshirshëm, ua fali paudhësinë e tyre dhe nuk i shkatërroi, dhe shumë herë përmbajti zemërimin e tij dhe nuk e la indinjatën e tij të shpërthejë,
39 і Він пам'ятав, що вони тільки тіло, вітер, який переходить і не повертається!
duke mbajtur mend që ata ishin mish, një frymë që kalon dhe nuk kthehet më.
40 С кільки вони прогнівляли Його на пустині, зневажали Його на степу!
Sa herë provokuan indinjatën e tij në shkretëtirë dhe e hidhëruar në vetmi!
41 і все знову та знов випробовували вони Бога, і зневажали Святого ізраїлевого,
Po, ata iu drejtuan Perëndisë shumë herë dhe përsëri e provokuan të Shenjtin e Izraelit.
42 в они не пам'ятали руки Його з дня, як Він вибавив їх із недолі,
Nuk e kujtuan më fuqinë e tij as ditën që i kishte çliruar nga armiku,
43 я к в Єгипті чинив Він знамена Свої, а на полі Цоанському чуда Свої,
kur ai kishte bërë mrekullitë e tij në Egjipt dhe në fushën e Tsoanit;
44 і в кров обернув річки їхні та їхні потоки, щоб вони не пили...
i kishte shndërruar lumenjtë dhe rrjedhat e ujit të Egjiptasve në gjak, me qëllim që të mos pinin dot.
45 В ін послав був на них рої мух, і їх жерли вони, і жаб і вони їх губили.
Kishte dërguar kundër tyre mizëri mizash që t’i hanin dhe bretkosa që t’i shkatërronin.
46 А врожай їхній віддав був Він гусені, а їхню працю сарані.
Ua kishte dhënë të korrat e tyre krimbave dhe frytin e mundit të tyre karkalecave.
47 В иноград їхній Він градом побив, а приморозком їхні шовковиці.
I kishte shkatërruar vreshtat e tyre me breshër dhe fiqtë e tyre të Egjiptit me ngrica.
48 і Він градові віддав їхній скот, а блискавкам череди їхні.
Kishte braktisur bagëtinë e tyre në mëshirë të breshërit dhe kopetë e tyre në mëshirë të rrufeve.
49 В ін послав був на них Свій гнів запальний, і лютість, й обурення, й утиск, наслання злих анголів.
Kishte lëshuar mbi ta zjarrin e zemërimit të tij, indinjatën, inatin dhe fatkeqësinë, një turmë lajmëtarësh të fatkeqësisë.
50 В ін дорогу зрівняв був для гніву Свого, їхні душі не стримав від смерти, життя ж їхнє віддав моровиці.
I kishte hapur udhën zemërimit të tij dhe nuk i kishte kursyer nga vdekja, por ia kishte braktisur jetën e tyre murtajës.
51 і побив Він усіх перворідних в Єгипті, первістків сили в наметах Хамових.
I kishte goditur në Egjipt gjithë të parëlindurit dhe prodhimet e para në çadrat e Kamit.
52 і повів Він, немов ту отару, народ Свій, і їх попровадив, як стадо, в пустині.
Por e kishte bërë popullin e tij të ikte si bagëtia dhe e kishte çuar nëpër shkretëtirë sikur të ishte një kope.
53 і провадив безпечно Він їх, і вони не боялись, а море накрило було ворогів їхніх.
I kishte udhëhequr me siguri dhe ata nuk patën frikë, por deti i kishte përpirë armiqtë e tyre.
54 і Він їх привів до границі святині Своєї, до тієї гори, що правиця Його набула.
Dhe ai i solli kështu në tokën e tij të shenjtë, në malin që dora e djathtë e tij kishte pushtuar.
55 і народи Він повиганяв перед їхнім обличчям, і кинув для них жеребка про спадок, і в їхніх наметах племена ізраїлеві оселив.
I dëboi kombet para tyre dhe u caktoi atyre me short trashëgiminë, dhe bëri që fiset e Izraelit të banonin në çadrat e tyre.
56 Т а й далі вони випробовували та гнівили Всевишнього Бога, і Його постанов не додержували,
Por ata u orvatën dhe provokuan indinjatën e Perëndisë shumë të lartë dhe nuk respektuan statutet e tij.
57 і відступали та зраджували, немов їхні батьки відвернулись, як обманливий лук.
U tërhoqën madje prapa dhe u suallën në mënyrë të pabesë ashtu si etërit e tyre, dhe devijuan si një hark që gabon;
58 і жертівниками своїми гнівили Його, і дрочили Його своїми фіґурами.
provokuan zemërimin e tij me vendet e tyre të larta dhe e bënë ziliqar me skulpturat e tyre.
59 Б ог почув усе це і розгнівався, і сильно обридивсь ізраїлем,
Perëndia dëgjoi dhe u zemërua, dhe ndjeu një neveri të madhe për Izraelin.
60 і покинув оселю в Шіло, скинію ту, що вмістив був посеред людей,
Kështu ai braktisi tabernakullin e Shilohut, çadrën që kishte ngritur midis njerëzve;
61 і віддав до неволі Він силу Свою, а величність Свою в руку ворога...
dhe e la forcën e tij të bjerë rob dhe lavdinë e tij në dorë të armikut.
62 і віддав для меча Свій народ, і розгнівався був на спадщину Свою:
Ia braktisi popullin e tij shpatës dhe u zemërua shumë kundër trashëgimisë së tij.
63 й ого юнаків огонь пожирав, а дівчатам його не співали весільних пісень,
Zjarri i konsumoi të rinjtë e tyre dhe virgjëreshat e tyre nuk patën asnjë këngë dasme.
64 й ого священики від меча полягли, і не плакали вдови його.
Priftërinjtë e tyre u vranë nga shpata dhe gratë e reja nuk mbajtën zi.
65 Т а небавом збудився Господь, немов зо сну, як той велет, що ніби вином був підкошений,
Pastaj Zoti u zgjua si nga gjumi, ashtu si një trim që bërtet nën ndikimin e verës.
66 і вдарив Своїх ворогів по озадку, вічну ганьбу їм дав!
I goditi armiqtë e tij në kurriz dhe i mbuloi me një turp të përjetshëm.
67 Т а Він погордив намет Йосипів, і племена Єфремового не обрав,
Hodhi poshtë çadrën e Jozefit dhe nuk zgjodhi fisin e Efraimit,
68 а вибрав Собі плем'я Юдине, гору Сіон, що її полюбив!
por zgjodhi fisin e Judës, malin e Sionit, që ai e do.
69 і святиню Свою збудував Він, як місце високе, як землю, що навіки її вґрунтував.
Ndërtoi shenjtëroren e tij, ashtu si vëndet shumë të larta, ashtu si tokat që ka krijuar përjetë.
70 і вибрав Давида, Свого раба, і від кошар його взяв,
Dhe zgjodhi Davidin, shërbëtorin e tij, dhe e mori nga vatha e dhenve,
71 в ід кітних овечок його Він привів, щоб Якова пас він, народа Свого, та ізраїля, спадок Свій,
dhe e mori nga delet që mëndnin për të kullotur Jakobin, popullin e tij dhe Izraelin, trashëgiminë e tij.
72 і він пас їх у щирості серця свого, і провадив їх мудрістю рук своїх!
Dhe ai bëri që të kullosnin me ndershmërinë e zemrës së tyre dhe i udhëhoqi me shkathtësinë e duarve të tij.