1 Н аближалося ж свято Опрісноків, що Пасхою зветься.
Ndërkaq po afrohej festa e të Ndormëve, që quhet Pashkë.
2 А первосвященики й книжники стали шукати, як би вбити Його, та боялись народу...
Dhe krerët e priftërinjve e skribët kërkonin mënyrën se si ta vrisnin, sepse kishin frikë nga populli.
3 С атана ж увійшов у Юду, званого Іскаріот, одного з Дванадцятьох.
Atëherë Satani hyri në Judën, i mbiquajtur Iskariot, që ishte një nga të dymbëdhjetët.
4 І він пішов, і почав умовлятися з первосвящениками та начальниками, як він видасть Його.
Kështu ai shkoi të merret vesh me krerët e priftërinjve e dhe me krerët e rojës për mënyrën se si do ta tradhtonte.
5 Т і ж зраділи, і погодилися дати йому срібняків.
Ata u gëzuan dhe i premtuan t’i japin para.
6 І він обіцяв, і шукав відповідного часу, щоб їм видати Його без народу...
Dhe ai pranoi dhe kërkonte rastin e volitshëm për t’ua dorëzuar pa qenë e pranishme turma.
7 І настав день Опрісноків, коли пасху приносити в жертву належало.
Tani erdhi dita e të Ndormëve, kur duhet therur flijimi i Pashkës.
8 І послав Він Петра та Івана, говорячи: Підіть, і приготуйте нам пасху, щоб її спожили ми.
Dhe Jezusi dërgoi Pjetrin dhe Gjonin duke u thënë: “Shkoni e na bëni gati Pashkën, që ne ta hamë.”
9 А вони запитали Його: Де Ти хочеш, щоб ми приготували?
Dhe ata e thanë: “Ku dëshiron ta përgatisim?.”
10 А Він їм відказав: Ось, як будете входити в місто, стріне вас чоловік, воду несучи у глекові, ідіть за ним аж до дому, куди він увійде.
Atëherë ai tha atyre: “Ja, kur të hyni në qytet, do t’ju dalë përpara një njeri që mban një brokë uji; ndiqeni në shtëpinë ku ai do të hyjë.
11 І скажіть до господаря дому: Учитель питає тебе: Де кімната, в якій споживу зо Своїми учнями пасху?
I thoni të zotit të shtëpisë: "Mësuesi të çon fjalë: Ku është salla, në të cilën mund të ha Pashkën bashkë me dishepujt e mi?".
12 І він вам покаже велику горницю вистелену: там приготуйте.
Atëherë ai do t’ju tregojë një sallë të madhe të shtruar; aty do të bëni përgatitjet.”
13 І вони відійшли, і знайшли, як Він їм говорив, і зачали там готувати пасху.
Ata shkuan, pra, dhe gjetën ashtu siç u tha dhe përgatitën Pashkën.
14 А коли настав час, сів до столу, і апостоли з Ним.
Dhe, kur erdhi ora, ai u ul në tryezë dhe bashkëmetë dymbëdhjetë apostujt.
15 І промовив до них: Я дуже бажав спожити цю пасху із вами, перш ніж муки прийму.
Atëherë ai u tha atyre: “Kam pasur dëshirë të madhe ta ha këtë Pashkë bashkë me ju, para se të vuaj,
16 Б о кажу вам, що вже споживати не буду її, поки сповниться в Божому Царстві вона.
sepse po ju them se nuk do të ha më të tillë derisa ajo të plotësohet në mbretërinë e Perëndisë.”
17 У зявши ж чашу, і вчинивши подяку, Він промовив: Візьміть її, і поділіть між собою.
Pastaj mori kupën, falenderoi, dhe tha: “Merrnie këtë dhe ndanie midis jush,
18 К ажу ж вам, що віднині не питиму Я від оцього плоду виноградного, доки Божеє Царство не прийде.
sepse unë po ju them se nuk do të pi më nga fryti i hardhisë derisa të vijë mbretëria e Perëndisë.”
19 У зявши ж хліб і вчинивши подяку, поламав і дав їм, проказуючи: Це тіло Моє, що за вас віддається. Це чиніть на спомин про Мене!
Pastaj mori bukën, falënderoi, e theu dhe ua dha atyre duke thënë: “Ky është trupi im, që është dhënë për ju; bëni këtë në përkujtimin tim.”
20 П о вечері так само ж і чашу, говорячи: Оця чаша Новий Заповіт у Моїй крові, що за вас проливається.
Po kështu, pas darkës, mori kupën duke thënë: “Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim, që është derdhur për ju.
21 Т а однак, за столом ось зо Мною рука Мого зрадника.
Por ja, dora e atij që më tradhton është me mua mbi tryezë.
22 Б о Син Людський іде, як призначено; але горе тому чоловікові, хто Його видає!
Sigurisht Biri i njeriut shkon, siç është caktuar, por mjerë ai njeri me anë të cilit është tradhëtuar!.”
23 А вони почали між собою питати, котрий з них мав би це вчинити?
Atëherë ata filluan ta pyesin njëri-tjetrin se kush nga ata do ta bënte këtë gjë.
24 І сталось між ними й змагання, котрий з них уважатися має за більшого.
Dhe midis tyre lindi edhe një grindje se cili nga ata duhej të konsiderohej më i madhi.
25 В ін же промовив до них: Царі народів панують над ними, а ті, що ними володіють, доброчинцями звуться.
Por Jezusi u tha atyre: “Mbretërit e kombeve i sundojnë ato, dhe ata që ushtrojnë pushtet mbi to quhen bamirës.
26 А ле не так ви: хто найбільший між вами, нехай буде, як менший, а начальник як службовець.
Por me ju mos qoftë kështu; madje më i madhi ndër ju le të jetë si më i vogli dhe ai që drejton si ai që shërben.
27 Б о хто більший: чи той, хто сидить при столі, чи хто прислуговує? Чи не той, хто сидить при столі? А Я серед вас, як службовець.
Në fakt kush është më i madh: ai që është në tryezë apo ai që shërben? Vallë, a s’është ai që rri në tryezë? E pra, unë jam midis jush porsi ai që shërben.
28 В и ж оті, що перетривали зо Мною в спокусах Моїх,
Ju jeni ata që qëndruat me mua në sprovat e mia.
29 і Я вам заповітую Царство, як Отець Мій Мені заповів,
Dhe unë ju caktoj mbretërinë ashtu si ma ka caktuar mua Ati im,
30 щ об ви в Царстві Моїм споживали й пили за столом Моїм, і щоб ви на престолах засіли судити дванадцять племен Ізраїлевих.
që ju të hani e të pini në tryezën time, në mbretërinë time, dhe të uleni mbi frone për të gjykuar të dymbëdhjetë fiset e Izraelit.
31 І промовив Господь: Симоне, Симоне, ось сатана жадав вас, щоб вас пересіяти, мов ту пшеницю.
Edhe Zoti tha: “Simon, Simon, ja, Satani ka kërkuar t’ju shoshë ashtu siç shoshet gruri.
32 Я ж молився за тебе, щоб не зменшилась віра твоя; ти ж колись, як навернешся, зміцни браттю свою!
Por unë jam lutur për ty, që besimi yt të mos mpaket; dhe ti, kur të jesh kthyer, forco vëllezërit e tu.”
33 А той відказав Йому: Господи, я з Тобою готовий іти до в'язниці й на смерть!
Por ai tha: “Zot, unë jam gati të shkoj bashkë me ty edhe në burg edhe në vdekje.”
34 В ін же прорік: Говорю тобі, Петре, півень не заспіває сьогодні, як ти тричі зречешся, що не знаєш Мене...
Por Jezusi tha: “Pjetër, unë të them se sot gjeli nuk do të këndojë, para se ti të kesh mohuar tri herë se më njeh.”
35 І Він їм сказав: Як Я вас посилав без калитки, і без торби, і без сандаль, чи вам бракувало чого? Вони ж відказали: Нічого.
Pastaj u tha atyre: “Kur ju dërgova pa trasta, pa thes dhe pa sandale, vallë a ju mungoi gjë?.” Dhe ata thanë: “Asgjë.”
36 А тепер каже їм хто має калитку, нехай візьме, теж і торбу; хто ж не має, нехай продасть одіж свою та й купить меча.
U tha, pra, atyre: “Po tani, kush ka një trastë le ta marrë me vete, dhe po kështu thesin; dhe kush nuk ka shpatë, le të shesë rrobën e vet e ta blejë një.
37 Г оворю бо Я вам, що виконатися на Мені має й це ось написане: До злочинців Його зараховано. Бо те, що про Мене, виконується.
Sepse unë po ju them se çfarë është shkruar duhet të plotësohet ende në mua: "Dhe ai është radhitur ndër keqbërësit". Sepse ato gjëra që janë shkruar për mua do të kenë kryerjen e tyre.”
38 І сказали вони: Господи, ось тут два мечі. А Він їм відказав: Досить!
Atëherë ata thanë: “Zot, ja këtu dy shpata.” Por ai u tha atyre “Mjaft!.”
39 І Він вийшов, і пішов за звичаєм на гору Оливну. А за Ним пішли учні Його.
Pastaj Jezusi doli dhe shkoi si zakonisht në malin e Ullinjve, dhe edhe dishepujt e tij e ndiqnin.
40 А прийшовши на місце, сказав їм: Моліться, щоб не впасти в спокусу.
Kur arriti në vend, u tha atyre: “Lutuni që të mos hyni në tundim.”
41 А Він Сам, відійшовши від них, як докинути каменем, на коліна припав та й молився,
Dhe u largua prej tyre, aq sa mund të hidhet një gur, dhe ra në gjunj dhe lutej,
42 б лагаючи: Отче, як волієш, пронеси мимо Мене цю чашу! Та проте не Моя, а Твоя нехай станеться воля!...
duke thënë: “O Atë, po të duash, largoje këtë kupë nga unë! Megjithatë mos u bëftë vullneti im, por yti.”
43 І Ангол із неба з'явився до Нього, і додавав Йому сили.
Atëherë iu shfaq një engjëll nga qie-lli për t’i dhënë forcë.
44 А як був у смертельній тривозі, ще пильніш Він молився. І піт Його став, немов каплі крови, що спливали на землю...
Dhe ai, duke qenë në agoni, lutej edhe më fort; dhe djersa e tij po i bëhej si gjak i mpiksur që bie për tokë.
45 І , підвівшись з молитви, Він до учнів прийшов, і знайшов їх, що спали з журби...
Si u çua pastaj nga lutja, erdhi te dishepujt e vet dhe i gjeti që flinin nga trishtimi,
46 І промовив до них: Чого ви спите? Уставайте й моліться, щоб не впасти в спокусу!
dhe u tha atyre: “Pse po flini? Çohuni dhe lutuni që të mos hyni në tundim.”
47 І , коли Він іще говорив, ось народ з'явився, і один із Дванадцятьох, що Юдою зветься, ішов перед ними. І він підійшов до Ісуса, щоб поцілувати Його. Бо він знака їм дав був: кого я поцілую, то Він!
Ndërsa ai ende po fliste, ja një turmë; dhe ai që quhej Judë, një nga të dymbëdhjetët, i printe dhe iu afrua Jezusit për ta puthur.
48 І сус же промовив до нього: Чи оце поцілунком ти, Юдо, видаєш Сина Людського?
Dhe Jezusi i tha: “Judë, ti po e tradhton Birin e njeriut me një puthje?.”
49 А ті, що були з Ним, як побачили, що має статись, сказали Йому: Господи, чи мечем нам не вдарити?
Atëherë ata që ishin përreth tij, duke parë çfarë do të ndodhte, i thanë: “Zot, a t’u biem me shpatë?.”
50 І , один із них рубонув раба первосвященикового, та й відтяв праве вухо йому.
Dhe një nga ata i ra shërbëtorit të kryepriftit dhe ia preu veshin e djathtë.
51 Т а Ісус відізвався й сказав: Лишіть, уже досить! І, доторкнувшись до вуха його, уздоровив його.
Por Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “Lëreni, mjaft kështu.” Dhe si e preku veshin e atij njeriu, e shëroi.
52 А до первосвящеників і влади сторожі храму та старших, що прийшли проти Нього, промовив Ісус: Немов на розбійника вийшли з мечами та киями...
Pastaj Jezusi u tha krerëve të priftërinjve, krerëve të rojeve të tempullit dhe pleqve që kishin ardhur kundër tij: “Keni dalë kundër meje me shpata dhe me shkopinj si kundër një kusari?
53 Я к щоденно Я з вами у храмі бував, не піднесли на Мене ви рук. Та це ваша година тепер, і влада темряви...
Kur unë çdo ditë isha me ju në tempull, ju nuk vutë dorë kurrë mbi mua; por kjo është ora juaj dhe pushteti i errësirës.”
54 А схопивши Його, повели й привели у дім первосвященика. Петро ж здалека йшов слідкома.
Mbasi e kapën, e çuan dhe e shtinë në shtëpinë e kryepriftit. Dhe Pjetri e ndiqte nga larg.
55 Я к розклали ж огонь серед двору, і вкупі сиділи, сидів і Петро поміж ними.
Kur ata ndezën një zjarr në mes të oborrit dhe u ulën rreth tij, Pjetri u ul midis tyre.
56 А служниця одна його вгледіла, як сидів коло світла, і, придивившись до нього, сказала: І цей був із Ним!
Një shërbëtore e pa ulur pranë zjarrit, e shikoi me vëmendje dhe tha: “Edhe ky ishte me të.”
57 І відрікся від Нього він, твердячи: Не знаю я, жінко, Його!
Por ai e mohoi duke thënë: “O grua, nuk e njoh.”
58 Н езабаром же другий побачив його та й сказав: І ти від отих. А Петро відказав: Ні, чоловіче!...
Pak më vonë e pa një tjetër dhe tha: “Edhe ti je nga ata.” Por Pjetri tha: “O njeri, nuk jam.”
59 І як часу минуло з годину, хтось інший твердив і казав: Поправді, і цей був із Ним, бо він галілеянин.
Mbasi kaloi rreth një orë, një tjetër pohoi me këmbëngulje duke thënë: “Në të vërtetë edhe ky ishte bashkë me të, sepse është Galileas.”
60 А Петро відказав: Чоловіче, не відаю, про що ти говориш... І зараз, як іще говорив він, півень заспівав.
Por Pjetri tha: “O njeri, s’di ç’po thua.” Dhe menjëherë, ndërsa ai ende po fliste, këndoi gjeli.
61 І Господь обернувся й подививсь на Петра. А Петро згадав слово Господнє, як сказав Він йому: Перше, ніж заспіває півень, відречешся ти тричі від Мене.
Dhe Zoti u kthye, dhe e shikoi Pjetrin. Dhe Pjetrit iu kujtua fjala që i kishte thënë Zoti: “Para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë.”
62 І , вийшовши звідти, він гірко заплакав!
Atëherë Pjetri doli përjashta dhe qau me hidhërim.
63 А люди, які ув'язнили Ісуса, знущалися з Нього та били.
Ndërkaq njerëzit që e mbanin Jezusin e përqeshnin dhe e rrihnin.
64 І , закривши Його, вони били Його по обличчі, і питали Його, приговорюючи: Пророкуй, хто то вдарив Тебе?
Dhe, mbasi ia mbuluan sytë, i binin në fytyrë dhe e pyetnin duke thënë: Profetizo, kush është ai që të ra??".
65 І багато інших богозневаг говорили на Нього вони...
Dhe duke blasfemuar thoshin shumë gjëra të tjera kundër tij.
66 А коли настав день, то зібралися старші народу, первосвященики й книжники, і повели Його в синедріон свій,
Dhe, kur u bë ditë, u mblodhën pleqtë e popullit, kreret e prifterinjve dhe skribët dhe e çuan në sinedrin e tyre, duke thënë:
67 і казали: Коли Ти Христос, скажи нам. А Він їм відповів: Коли Я вам скажу, не повірите ви.
“Në se ti je Krishti, na e thuaj.” Por ai u tha atyre: “Edhe sikur t’jua thoja, nuk do ta besonit.
68 А коли й поспитаю вас Я, не дасте Мені відповіді.
Edhe sikur t’ju pyesja, ju nuk do të më përgjigjeshit dhe as nuk do të më linit të shkoja.
69 Н езабаром Син Людський сидітиме по правиці сили Божої!
Por tash e tutje Biri i njeriut do të ulet në të djathtën e fuqisë së Perëndisë.”
70 Т оді всі запитали: То Ти Божий Син? А Він їм відповів: Самі кажете ви, що то Я...
Atëherë të gjithë thanë: “Je ti, pra, Biri i Perëndisë?.” Dhe ai u tha atyre: “Ju thoni se unë jam.”
71 А вони відказали: Нащо потрібні ще свідки для нас? Бо ми чули самі з Його уст!
Atëherë ata thanë: “Ç’nevojë kemi akome për dëshmi? Ne vetë e dëgjuam nga goja e tij.”