1 А Йов відповів та й сказав:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 К оли б смуток мій вірно був зважений, а з ним разом нещастя моє підняли на вазі,

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 т о тепер воно тяжче було б від морського піску, тому нерозважне слова мої кажуть!...

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 Б о в мені Всемогутнього стріли, і їхня отрута п'є духа мого, страхи Божі шикуються в бій проти мене...

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 Ч и дикий осел над травою реве? Хіба реве віл, коли ясла повні?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 Ч и без соли їдять несмачне, чи є смак у білкові яйця?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 Ч ого не хотіла торкнутись душа моя, все те стало мені за поживу в хворобі...

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 О , коли б же збулося прохання моє, а моє сподівання дав Бог!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 О , коли б зволив Бог розчавити мене, простягнув Свою руку й мене поламав,

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 т о була б ще потіха мені, і скакав би я в немилосердному болі, бо я не зрікався слів Святого!...

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 Я ка сила моя, що надію я матиму? І який мій кінець, щоб продовжити життя моє це?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 Ч и сила камінна то сила моя? Чи тіло моє мідяне?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 Ч и не поміч для мене в мені, чи спасіння від мене відсунене?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 Д ля того, хто гине, товариш то ласка, хоча б опустив того страх Всемогутнього...

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 Б рати мої зраджують, мов той потік, мов річище потоків, минають вони,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 т емніші від льоду вони, в них ховається сніг.

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 К оли сонце їх гріє, вони висихають, у теплі гинуть з місця свого.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 К аравани дорогу свою відхиляють, уходять в пустиню й щезають.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 К аравани з Теми поглядають, походи з Шеви покладають надії на них.

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 І засоромилися, що вони сподівались; до нього прийшли та й збентежились.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 Т ак і ви тепер стали ніщо, побачили страх і злякались!

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 Ч и я говорив коли: Дайте мені, а з маєтку свого дайте підкуп за мене,

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 і врятуйте мене з руки ворога, і з рук гнобителевих мене викупіть?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 Н авчіть ви мене і я буду мовчати, а в чім я невмисне згрішив розтлумачте мені...

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 Я кі гострі слова справедливі, та що то доводить догана від вас?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 Ч и ви думаєте докоряти словами? Бо на вітер слова одчайдушного,

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 і на сироту нападаєте ви, і копаєте яму для друга свого!...

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 Т а звольте поглянути на мене тепер, а я не скажу перед вами неправди.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 В ерніться ж, хай кривди не буде, і верніться, ще в тім моя правда!

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 Х іба в мене на язиці є неправда? чи ж не маю смаку, щоб розпізнати нещастя?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".