1 М ій сину, на мудрість мою уважай, нахили своє ухо до мого розуму,

Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

2 щ об розважність ти міг стерегти, а пізнання хай уста твої стережуть!

me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

3 Б о крапають солодощ губи блудниці, а уста її від оливи масніші,

Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

4 т а гіркий їй кінець, мов полин, гострий, як меч обосічний,

por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

5 ї ї ноги до смерти спускаються, шеолу тримаються кроки її!

Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

6 В она путь життя не урівнює, її стежки непевні, і цього не знає вона.

Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

7 Т ож тепер, мої діти, мене ви послухайте, не відходьте від слів моїх уст:

Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

8 в іддали ти від неї дорогу свою, і не зближайсь до дверей її дому,

Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

9 щ об слави своєї ти іншим не дав, а роки свої для жорстокого,

për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

10 щ об чужі не наситились сили твоєї й маєтку твого в чужім домі!...

Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

11 І будеш стогнати при своєму кінці, як знеможеться тіло твоє й твої сили,

dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

12 і скажеш: Як ненавидів я те напучування, а картання те серце моє відкидало!

dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

13 І не слухав я голосу своїх учителів, і уха свого не схиляв до наставників...

Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

14 Т рохи не був я при кожному злому, в середині збору й громади!...

U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

15 П ий воду з криниці своєї, і текуче з свого колодязя:

Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

16 ч и ж мають на вулицю вилиті бути джерела твої, а на площі потоки твоєї води?

A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

17 Н ехай вони будуть для тебе, для тебе самого, а не для чужих із тобою!

Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

18 Х ай твоє джерело буде благословенне, і радій через жінку твоїх юних літ,

Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

19 в она ланя любовна та серна прекрасна, її перса напоять тебе кожночасно, впивайся ж назавжди коханням її!

Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

20 І нащо, мій сину, ти маєш впиватись блудницею, і нащо ти будеш пригортати груди чужинки?

Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

21 Б ож перед очима Господніми всі дороги людини, і стежки її всі Він рівняє:

Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

22 в ласні провини безбожного схоплять його, і повороззям свого гріха буде зв'язаний він,

I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

23 п омиратиме він без напучування, і буде блукати в великій глупоті своїй!...

Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.