1 ¶ Hijo mío, está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído;

Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

2 p ara que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.

me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

3 P orque los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite;

Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

4 m as su fin es amargo como el ajenjo, agudo como espada de dos filos.

por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

5 S us pies descienden a la muerte; sus pasos sustentan el Seol;

Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

6 s i no pesares el camino de vida, sus caminos son inestables; no los conocerás.

Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

7 A hora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.

Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

8 A leja de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa;

Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

9 p ara que no des a los extraños tu honor, y tus años al cruel;

për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

10 p ara que no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos estén en casa del extraño;

Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

11 y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,

dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

12 y digas: ¡Cómo aborrecí el castigo, y mi corazón menospreció la reprensión;

dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

13 y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído!

Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

14 C asi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.

U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

15 ¶ Bebe el agua de tu propia cisterna, y las corrientes de tu propio pozo.

Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

16 R ebosan por fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de tus aguas.

A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

17 S ean para ti solo, y no para los extraños contigo.

Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

18 S erá bendito tu manantial; y alégrate de la mujer de tu juventud.

Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

19 C omo cierva de amores y graciosa gacela, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor andarás ciego de continuo, sin fijar tus ojos en nadie más.

Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

20 ¿ Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?

Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

21 P ues que los caminos del hombre están ante los ojos del SEÑOR, ¡y él pesa todas sus veredas!

Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

22 S us propias iniquidades prenderán al impío, y con las cuerdas de su pecado será detenido.

I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

23 E l morirá por no haberse sometido al castigo; y por la grandeza de su locura, errará.

Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.