1 B iri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

¶ Hijo mío, está atento a mi sabiduría, y a mi inteligencia inclina tu oído;

2 m e qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

para que guardes consejo, y tus labios conserven la ciencia.

3 S epse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

Porque los labios de la mujer extraña destilan miel, y su paladar es más blando que el aceite;

4 p or në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

mas su fin es amargo como el ajenjo, agudo como espada de dos filos.

5 K ëmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

Sus pies descienden a la muerte; sus pasos sustentan el Seol;

6 A jo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

si no pesares el camino de vida, sus caminos son inestables; no los conocerás.

7 P randaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

Ahora pues, hijos, oídme, y no os apartéis de las razones de mi boca.

8 M baje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

Aleja de ella tu camino, y no te acerques a la puerta de su casa;

9 p ër të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

para que no des a los extraños tu honor, y tus años al cruel;

10 M e qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

para que no se harten los extraños de tu fuerza, y tus trabajos estén en casa del extraño;

11 d he të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

y gimas en tus postrimerías, cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,

12 d he të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

y digas: ¡Cómo aborrecí el castigo, y mi corazón menospreció la reprensión;

13 N uk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

y no oí la voz de los que me castigaban; y a los que me enseñaban no incliné mi oído!

14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

Casi en todo mal he estado, en medio de la sociedad y de la congregación.

15 P i ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

¶ Bebe el agua de tu propia cisterna, y las corrientes de tu propio pozo.

16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

Rebosan por fuera tus fuentes, en las plazas los ríos de tus aguas.

17 Q ofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

Sean para ti solo, y no para los extraños contigo.

18 Q oftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

Será bendito tu manantial; y alégrate de la mujer de tu juventud.

19 D renushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

Como cierva de amores y graciosa gacela, sus pechos te satisfagan en todo tiempo; y en su amor andarás ciego de continuo, sin fijar tus ojos en nadie más.

20 P se vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, y abrazarás el seno de la extraña?

21 S epse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

Pues que los caminos del hombre están ante los ojos del SEÑOR, ¡y él pesa todas sus veredas!

22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

Sus propias iniquidades prenderán al impío, y con las cuerdas de su pecado será detenido.

23 A i ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.

El morirá por no haberse sometido al castigo; y por la grandeza de su locura, errará.