1 M ë çliro nga armiqtë e mi, o Perëndia im; më vër në një vend të sigurt aty lart, larg atyre që ngrihen kundër meje.

Líbrame de mis enemigos, oh Dios mío; ponme a salvo de los que se levantan contra mí.

2 M ë çliro nga ata që bëjnë paudhësi dhe më shpëto nga njerëzit gjakatarë.

Líbrame de los que obran iniquidad, y sálvame de varones sanguinarios.

3 S epse, ja, ata më ngrejnë prita; njerëz të fuqishëm mblidhen kundër meje pa ekzistuar, o Zot, ndonjë faj apo mëkat nga ana ime.

Porque he aquí están acechando mi vida; se han juntado contra mí fuertes sin rebelión mía, y sin pecado mío, oh SEÑOR.

4 M egjithëse nuk ekziston ndonjë gabim nga ana ime, ata nxitojnë dhe përgatiten; zgjohu që të më vish në ndihmë dhe shiko.

Sin iniquidad mía corren y se aperciben; despierta para venir a mi encuentro, y mira.

5 P randaj ti, o Zot, Perëndia i ushtrive, Perëndia i Izraelit, zgjohu, për të ndëshkuar tërë kombet; mos fal asnjë prej atyre që veprojnë në mënyrë të pabesë. (Sela)

Y tú, SEÑOR Dios de los ejércitos, Dios de Israel, despierta para visitar todos los gentiles; no hayas misericordia de todos los que se rebelan con iniquidad. (Selah.)

6 A ta kthehen në mbrëmje, ulërijnë si qentë dhe sillen nëpër qytet.

Se volverán a la tarde, ladrarán como perros, y rodearán la ciudad.

7 J a, ata nxjerrin fyerje nga goja e tyre; kanë shpata mbi buzët e tyre dhe thonë: "Kush na dëgjon?".

He aquí proferirán con su boca; espadas están en sus labios, porque dicen: ¿Quién oye?

8 P or ti, o Zot, do të qeshësh me ta; do të tallesh me të gjitha kombet.

¶ Mas tú, SEÑOR, te reirás de ellos, te burlarás de todos los gentiles.

9 O forca ime, do të shikoj ty, sepse Perëndia është kështjella ime.

Para ti reservaré su fortaleza; porque Dios es mi defensa.

10 P erëndia im i dhembshur do të më dalë përballë; Perëndia im do të më bëjë të shoh atë që dëshiroj mbi armiqtë e mi.

El Dios de mi misericordia me encontrará en el camino; Dios me hará ver en mis enemigos mi deseo.

11 M os i vrit, që populli im të mos harrojë; në sajë të fuqisë sate lëri të enden dhe rrëzoji, o Zot, mburoja jonë.

No los matarás, para que mi pueblo no se olvide; hazlos vagar con tu fortaleza, y abátelos, oh SEÑOR, escudo nuestro,

12 P ër mëkatin e gojës së tyre dhe për fjalët e buzëve të tyre i zëntë laku i kryelartësisë së tyre, për shkak të mallkimeve dhe të gënjeshtrave që thonë.

Por el pecado de su boca, por la palabra de sus labios; y sean presos por su soberbia, y cuenten con maldición y con debilidad.

13 A sgjesoji në zemërimin tënd, asgjesoji dhe mos qofshin më; dhe le të dinë që Perëndia mbretëron te Jakobi dhe deri në kufijtë e tokës. (Sela)

Acábalos con furor, acábalos, y no sean; y sepan que Dios domina en Jacob hasta los fines de la tierra. (Selah).

14 N ë mbrëmje ata kthehen, ulërijnë si qentë dhe sillen nëpër qytet.

Vuelvan pues a la tarde, y ladren como perros, y rodeen la ciudad.

15 E nden për të kërkuar ushqim dhe po të jetë se nuk e gjejnë për të ngrënë, e kalojnë natën duke u ankuar.

Anden ellos errantes para hallar qué comer; y si no se saciaren, murmuren.

16 P or unë do të kremtoj fuqinë tënde dhe në mëngjes do të lëvdoj me zë të lartë mirësinë tënde, sepse ti ke qenë për mua një kështjellë dhe një strehë ditën e fatkeqësisë.

Y yo cantaré tu fortaleza, y loaré de mañana tu misericordia; porque has sido mi amparo y refugio en el día de mi angustia.

17 O forca ime, ty do të këndoj lavdet, sepse ti, o Perëndi, je kështjella ime, Perëndia që ka mëshirë për mua.

Fortaleza mía, a ti cantaré; porque eres Dios de mi amparo, Dios de mi misericordia.