1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y respondió Job y dijo:

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

¡Oh, si pesaren al justo mi queja y mi tormento, y se alzaren igualmente en balanza!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

Porque mi tormento pesaría más que la arena del mar; y por tanto mis palabras son tragadas.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

¿Acaso gime el asno montés junto a la hierba? ¿Muge el buey junto a su pasto?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

¿Por ventura se comerá lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

¡Quién me diera que viniera mi petición, y que Dios me diera lo que espero;

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

y que quisiera Dios quebrantarme; y que soltara su mano, y me despedazare!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Y en esto crecería aún consolación, si me asare con dolor sin haber misericordia; no que haya contradicho las palabras del que es Santo.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

¿Es mi fortaleza la de las piedras? O mi carne, ¿es de acero?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

¿No me ayudo cuanto puedo, y con todo eso el poder me falta del todo?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

¶ El atribulado merece recibir misericordia de su compañero; pero se ha abandonado el temor del Omnipotente.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

Mis hermanos me han mentido como arroyo; se pasaron como las riberas impetuosas,

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve.

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

Que al tiempo del calor son deshechas, y calentándose, desaparecen de su lugar;

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

apártanse de las sendas de su camino, suben en vano y se pierden.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Las miraron los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas;

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

pero fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

Ahora ciertamente vosotros sois como ellas; que habéis visto el tormento, y teméis.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

¿Os he dicho yo: Traedme, y pagad por mí de vuestra hacienda;

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

y libradme de la mano del angustiador, y rescatadme del poder de los violentos?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Enseñadme, y yo callaré; y hacedme entender en qué he errado.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el argumento de vosotros?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

¿No estáis pensando las palabras para reprender, y echáis al viento palabras perdidas?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

También os arrojáis sobre el huérfano, y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Ahora pues, si queréis, mirad en mí, y ved si mentiré delante de vosotros.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Tornad ahora, y no haya iniquidad; volved aún a mirar por mi justicia en esto.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

Si hay iniquidad en mi lengua; o si mi paladar no discierne los tormentos.