1 " Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?
Ahora pues da voces, si habrá quien te responda; y ¿si habrá alguno de los santos a quien mires?
2 Z emërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.
Es cierto que al loco la ira lo mata, y al codicioso consume la envidia.
3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.
Yo he visto al loco que echaba raíces, y en la misma hora maldije su habitación.
4 B ijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.
Sus hijos estarán lejos de la salud, y en la puerta serán quebrantados, y no habrá quien los libre.
5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.
Su mies comerán los hambrientos, y la sacarán de entre las espinas, y los sedientos beberán su hacienda.
6 S epse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;
Porque la iniquidad no sale del polvo, ni el castigo reverdece de la tierra.
7 p or njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.
Antes como las chispas se levantan para volar por el aire, así el hombre nace para la aflicción.
8 P or unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,
¶ Ciertamente yo buscaría a Dios, y depositaría en él mis negocios;
9 a tij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,
el cual hace grandes cosas, que no hay quien las comprenda; y maravillas que no tienen cuento.
10 q ë i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;
Que da la lluvia sobre la faz de la tierra, y envía las aguas sobre las faces de las plazas.
11 q ë ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.
Que pone a los humildes en altura, y los enlutados son levantados a salud.
12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;
Que frustra los pensamientos de los astutos, para que sus manos no hagan nada.
13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.
Que prende a los sabios en su propia prudencia, y el consejo de sus adversarios es entontecido.
14 G jatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;
De día tropiezan con tinieblas, y en mitad del día andan a tientas como de noche.
15 p or Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.
Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, y de la mano violenta.
16 K ështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.
Que es esperanza al menesteroso, y la iniquidad cerró su boca.
17 J a, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;
¶ He aquí, que bienaventurado es el hombre a quien Dios castiga; por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
18 s epse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.
Porque él es el que hace la plaga, y él la ligará; él hiere, y sus manos curan.
19 N ga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.
En seis tribulaciones te librará, y en la séptima no te tocará el mal.
20 N ë kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.
En el hambre te rescatará de la muerte, y en la guerra de las manos de la espada.
21 D o t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.
Del azote de la lengua serás encubierto; ni temerás de la destrucción cuando viniere.
22 D o të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;
De la destrucción y del hambre te reirás, y no temerás de las bestias de la tierra;
23 s epse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.
pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, y las bestias del campo estarán en paz contigo.
24 D o të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.
Y sabrás que hay paz en tu tienda; y visitarás tu morada, y no pecarás.
25 D o të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.
Y entenderás que tu simiente es mucha, y tus renuevos como la hierba de la tierra.
26 D o të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.
Y vendrás en la vejez a la sepultura, como el montón de trigo que se coge a su tiempo.
27 J a ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".
He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Oyelo, y juzga tú para contigo.