1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y respondió Job, y dijo:

2 " Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe do të më mundoni me ligjëratat tuaja?

¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?

3 U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni.

Ya me habéis vituperado diez veces; ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?

4 E dhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi im më përket vetëm mua.

Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.

5 P or në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim,

Mas si vosotros os engrandeciéreis contra mí, y redarguyeres mi oprobio contra mí,

6 m ësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij.

sabed ahora que Dios me ha derribado, y me ha envuelto en su red.

7 J a, unë bërtas: "Dhunë!," por nuk kam asnjë përgjigje; bërtas për ndihmë, por drejtësi nuk ka!

He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído; daré voces, y no habrá juicio.

8 M ë ka prerë rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time.

Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.

9 M ë ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën.

Me quitó mi honra, y quitó la corona de mi cabeza.

10 M ë ka shkatërruar nga të gjitha anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën time.

Me arrancó por todos lados, y me sequé; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol arrancado.

11 Z emërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të tij.

E hizo inflamar contra mí su furor, y me contó para sí entre sus enemigos.

12 U shtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime.

Vinieron sus tropas a una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campamento en derredor de mi tienda.

13 A i ka larguar nga unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua.

Hizo alejar de mí mis hermanos, y ciertamente mis conocidos se extrañaron de mí.

14 F arefisi im më ka braktisur dhe miqtë e mi të ngushtë më kanë harruar.

Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.

15 S hërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në sytë e tyre jam një i huaj.

Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño; forastero fui yo en sus ojos.

16 T hërras shërbëtorin tim, por ai nuk përgjigjet; duhet t’i lutem me gojën time.

Llamé a mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.

17 F ryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe për fëmijët e barkut tim.

Mi espíritu vino a ser extraño a mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas le rogaba.

18 E dhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem, flasin kundër meje.

Aun los muchachos me menospreciaron; levantándome, hablaban contra mí.

19 T ërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata që doja janë ngritur kundër meje.

Todos mis íntimos amigos me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.

20 K ockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve.

Mi piel y mi carne se pegaron a mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.

21 M ëshiromëni, mëshiromëni, të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur.

Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.

22 P se më persekutoni si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim?

¿Por qué me perseguís como Dios, y no os saciáis de mis carnes?

23 A h sikur fjalët e mia të ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër;

¡Quién diera ahora que mis palabras fueran escritas! ¡Quién diera que se escribieran en un libro!

24 s ikur të ishin të gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb!

¡Que con cincel de hierro y con plomo fueran en piedra esculpidas para siempre!

25 P or unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë.

Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo;

26 M bas shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë.

y después desde esta mi piel rota, y desde mi propia carne tengo que ver a Dios.

27 D o ta shoh unë vetë; sytë e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra.

Al cual yo tengo que ver por mí, y mis ojos lo han de ver, y no otro, aunque mis riñones se consuman dentro de mí.

28 N ë rast se thoni: "Pse e persekutojmë?"; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë,

Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? Ya que la raíz del negocio en mí se halla.

29 j u druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim".

Temed vosotros delante de la espada; porque sobreviene el furor de la espada a causa de las iniquidades, para que sepáis que hay un juicio.