1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y respondió Job, y dijo:

2 " Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

Ciertamente que vosotros sois el pueblo; y con vosotros morirá la sabiduría.

3 E dhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

También tengo corazón como vosotros; no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?

4 J am bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.

5 N jë llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero; la cual se aparejó contra las caídas de los pies.

6 Ç adrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

Las tiendas de los ladrones están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos viven seguros.

7 P or pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

Y en efecto, pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te lo mostrarán;

8 o se foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

o habla a la tierra, que ella te enseñará; los peces del mar te lo declararán también.

9 M idis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

¿Qué cosa de todas éstas no entiende que la mano del SEÑOR la hizo?

10 A i ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

En su mano está el alma de todo viviente, y el espíritu de toda carne humana.

11 V eshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.

12 N dër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

En el antiguo está la sabiduría, y en la larga edad la inteligencia.

13 P or tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

Con él está la sabiduría y la fortaleza; suyo es el consejo y la inteligencia.

14 N ë rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

He aquí, él derribará, y no será edificado; encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.

15 N ë rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán; él las enviará, y destruirán la tierra.

16 A i zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

Con él está la fortaleza y la existencia; suyo es el que yerra, y el que hace errar.

17 A i i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

El hace andar a los consejeros desnudos de consejo, y hace enloquecer a los jueces.

18 K ëput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

El suelta la atadura de los reyes, y les ata el cinto a sus lomos.

19 I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

El lleva despojados a los sacerdotes, y trastorna a los valientes.

20 I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

El impide el labio a los que dicen verdad, y quita a los ancianos el consejo.

21 Z braz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

El derrama menosprecio sobre los príncipes, y debilita la fuerza de los esforzados.

22 Z bulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.

23 I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

El multiplica los gentiles, y él las destruye; esparce los gentiles, y las torna a recoger.

24 U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

El quita el corazón de las cabezas del pueblo de la tierra, y les hace que se pierdan vagando sin camino;

25 E cin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".

que palpen las tinieblas, y no la luz; y los hace errar como borrachos.