1 " Bërtit, pra! A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do t’i drejtohesh?

Chama agora; há alguém que te responda; E a qual dentre os entes santos te dirigirás?

2 Z emërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë.

Pois a dor destrói o louco, e a inveja mata o tolo.

3 E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij.

Bem vi eu o louco lançar raízes; mas logo amaldiçoei a sua habitação:

4 B ijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta, dhe nuk ka njeri që t’i mbrojë.

Seus filhos estão longe da segurança, e são pisados nas portas, e não há quem os livre.

5 I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij.

A sua messe é devorada pelo faminto, que até dentre os espinhos a tira; e o laço abre as fauces para a fazenda deles.

6 S epse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka;

Porque a aflição não procede do pó, nem a tribulação brota da terra;

7 p or njeriu lind për të vuajtur, ashtu si shkëndija për t’u ngjitur lart.

mas o homem nasce para a tribulação, como as faíscas voam para cima.

8 P or unë do të kërkoja Perëndinë, dhe Perëndisë do t’i besoja çështjen time,

Mas quanto a mim eu buscaria a Deus, e a Deus entregaria a minha causa;

9 a tij që bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta,

o qual faz coisas grandes e inescrutáveis, maravilhas sem número.

10 q ë i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat;

Ele derrama a chuva sobre a terra, e envia águas sobre os campos.

11 q ë ngre të varfrit dhe vë në siguri lart ata që vuajnë.

Ele põe num lugar alto os abatidos; e os que choram são exaltados ã segurança.

12 I bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre;

Ele frustra as maquinações dos astutos, de modo que as suas mãos não possam levar coisa alguma a efeito.

13 i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym.

Ele apanha os sábios na sua própria astúcia, e o conselho dos perversos se precipita.

14 G jatë ditës ata hasin në errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë;

Eles de dia encontram as trevas, e ao meio-dia andam

15 p or Perëndia e shpëton nevojtarin nga shpata, nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre.

Mas Deus livra o necessitado da espada da boca deles, e da mão do poderoso.

16 K ështu ka shpresë për të mjerin, por padrejtësia ia mbyll gojën atij.

Assim há esperança para o pobre; e a iniqüidade tapa a boca.

17 J a, lum njeriu që Perëndia dënon; prandaj ti mos e përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit;

Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; não desprezes, pois, a correção do Todo-Poderoso.

18 s epse ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon, plagos, por duart e tij shërojnë.

Pois ele faz a ferida, e ele mesmo a liga; ele fere, e as suas mãos curam.

19 N ga gjashtë fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë.

Em seis angústias te livrará, e em sete o mal não te tocará.

20 N ë kohë zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës.

Na fome te livrará da morte, e na guerra do poder da espada.

21 D o t’i shpëtosh fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi.

Do açoite da língua estarás abrigado, e não temerás a assolação, quando chegar.

22 D o të qeshësh me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut;

Da assolação e da fome te rirás, e dos animais da terra não terás medo.

23 s epse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut, dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe me ty.

Pois até com as pedras do campo terás a tua aliança, e as feras do campo estarão em paz contigo.

24 D o të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe do të shikosh që nuk mungon asgjë.

Saberás que a tua tenda está em paz; visitarás o teu rebanho, e nada te faltará.

25 D o të kuptosh që pasardhësit e tu janë të shumtë dhe të vegjlit e tu si bari i fushave.

Também saberás que se multiplicará a tua descendência e a tua posteridade como a erva da terra.

26 D o të zbresësh në varr në moshë të shkuar, ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh.

Em boa velhice irás ã sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.

27 J a ç’kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".

Eis que isso já o havemos inquirido, e assim o é; ouve-o, e conhece-o para teu bem.