1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Then Job answered and said,

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

My soul refuseth to touch them; They are as loathsome food to me.

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

Oh that I might have my request; And that God would grant me the thing that I long for!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

To him that is ready to faint kindness should be showed from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Which are black by reason of the ice, And wherein the snow hideth itself:

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

The caravans that travel by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

Or, Deliver me from the adversary's hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

Yea, ye would cast lots upon the fatherless, And make merchandise of your friend.

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?