1 A tje, pranë lumenjve të Babilonisë, rrinim ulur dhe qanim, duke kujtuar Sionin;

By the rivers of Babylon, There we sat down, yea, we wept, When we remembered Zion.

2 m bi shelgjet e kësaj toke kishim varur qestet tona.

Upon the willows in the midst thereof We hanged up our harps.

3 A tje, ata që na kishin çuar në robëri, na kërkonin fjalët e një kënge, po, ata që na shtypnin kërkonin këngë gëzimi, duke thënë: "Na këndoni një këngë të Sionit".

For there they that led us captive required of us songs, And they that wasted us required of us mirth, saying, Sing us one of the songs of Zion.

4 S i mund të këndonim këngët e Zotit në një vend të huaj?

How shall we sing Jehovah's song In a foreign land?

5 N ë rast se të harroj ty, o Jeruzalem, e harroftë dora ime e djathtë çdo shkathtësi;

If I forget thee, O Jerusalem, Let my right hand forget her skill.

6 m ’u lidhtë gjuha me qiellzën, në rast se nuk të kujtoj ty, në rast se nuk e vë Jeruzalemin përmbi gëzimin tim më të madh.

Let my tongue cleave to the roof of my mouth, If I remember thee not; If I prefer not Jerusalem Above my chief joy.

7 M baji mënd, o Zot, bijtë e Edomit, që ditën e Jeruzalemit thonin: Shkatërrojini, shkatërrojini që nga themelett".

Remember, O Jehovah, against the children of Edom The day of Jerusalem; Who said, Rase it, rase it, Even to the foundation thereof.

8 O bijë e Babilonisë, që duhet të shkatërrohesh, lum ai që do ta lajë të keqen që na ke bërë!

O daughter of Babylon, that art to be destroyed, Happy shall he be, that rewardeth thee As thou hast served us.

9 L um ai që merr foshnjët e tua dhe i përplas kundër shkëmbit!

Happy shall he be, that taketh and dasheth thy little ones Against the rock.