1 A tëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Job le respondió, y dijo:

2 " Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

«¡Cómo quisiera que pusieran en la misma balanza mi tormento por un lado y mi queja por el otro!

3 d o të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

¡Verían que pesan más que la arena del mar! ¡Por eso he hablado sin ton ni son!

4 D uke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

El Dios poderoso me ha clavado sus flechas, y puedo sentir su veneno penetrar en mi espíritu; ¡los terrores de Dios me tienen asediado!

5 G omari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

¿Rebuzna el asno montés si no le falta hierba? ¿Muge el buey si no le falta pastura?

6 A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

¿Habrá quien coma sin sal la comida desabrida? ¿A quién le gusta la clara del huevo?

7 S hpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

¡Pues las cosas que antes no soportaba son las que ahora me alimentan!

8 A h sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

»¡Cómo quisiera que Dios me escuchara, y que me concediera lo que más anhelo!

9 D ashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

¡Cómo quisiera que Dios me quitara la vida, que descargara su mano y me hiciera morir!

10 K am megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

Para mí, sería un gran consuelo morir de inmediato sin importar el dolor, pues no he renegado de su santa voluntad.

11 C ila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

¿Quién me refuerza y me mantiene de pie? He perdido la paciencia, pues desconozco mi fin.

12 F orca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

¿Soy acaso tan duro como la roca? ¿Acaso es mi piel resistente como el bronce?

13 A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

Estoy tan débil, que no me puedo mover, y nadie viene para brindarme auxilio.

14 P ër atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

Al amigo que sufre se le consuela, aunque se haya olvidado del Todopoderoso.

15 P or vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

¡Pero mis impetuosos amigos me han fallado! ¡Son como las corrientes que se salen de su cauce!

16 A to turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

Son como el agua turbia y congelada, que se queda cubierta por la nieve

17 p or gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

pero que con el sol se derrite y con el calor se evapora.

18 A to gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

Sin agua, las caravanas pierden el rumbo y acaban por perderse en el desierto.

19 K arvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

Las caravanas de Temán y de Sabá buscaban agua y esperaban encontrarla,

20 p or ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

Pero al llegar allí se quedaron pasmados; se vio frustrada su esperanza de vivir.

21 T ani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

¡Y así me han dejado ustedes a mí! ¡Al ver mi sufrimiento, se han llenado de miedo!

22 A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

¿Acaso les pedí que trajeran sus bienes, y que me sacaran de mi doloroso apuro?

23 o se "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

¿Les pedí que me libraran de mi enemigo, o que me rescataran del poder de los violentos?

24 M ë udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

»¡Ilústrenme, y guardaré silencio! Quiero comprender cuál es mi error.

25 S a të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

Cuando es justa la censura, es bienvenida; pero ustedes me acusan sin razón.

26 M os keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

Ustedes censuran todo lo que digo, ¡pero son palabras que se lleva el viento!

27 J u do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

¡Ustedes son capaces de vender a un huérfano, y de cavar un hoyo para enterrar a un amigo!

28 P or tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

»Escúchenme, si quieren atenderme; piensen bien si soy capaz de mentirles.

29 N dërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

Vuelvan a juzgarme, pero sin saña; reconsideren mi causa y vean si es justa.

30 A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".

¿Acaso he hablado con malas intenciones? ¿Acaso no distingo entre el bien y el mal?