1 D he Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

Jesús volvió a hablarles en parábolas, y les dijo:

2 “ Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

«El reino de los cielos es semejante a un rey que hizo una fiesta de bodas para su hijo.

3 D he dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

Y envió el rey a sus siervos para convocar a los invitados a la fiesta de bodas, pero éstos no quisieron asistir.

4 D ërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

Volvió el rey a enviar otros siervos, y les dijo: “Díganles a los invitados que ya he preparado el banquete; que he matado mis toros y animales engordados, y que todo está dispuesto. Que vengan a la fiesta.”

5 P or ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

Pero los invitados no hicieron caso. Uno de ellos se fue a su labranza, otro a sus negocios,

6 D he të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

y otros más agarraron a los siervos, los maltrataron y los mataron.

7 M breti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

Cuando el rey supo esto, se enojó; así que envió a sus ejércitos, destruyó a aquellos homicidas, y quemó su ciudad.

8 A tëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

Entonces dijo a sus siervos: “La fiesta de bodas ya está preparada, pero los que fueron invitados no eran dignos de asistir.

9 S hkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

Por tanto, vayan a las encrucijadas de los caminos, e inviten a la fiesta de bodas a todos los que encuentren.”

10 D he ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

Los siervos salieron por los caminos y juntaron a todos los que encontraron, lo mismo malos que buenos, y la fiesta de bodas se llenó de invitados.

11 A tëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

»Cuando el rey entró para ver a los invitados y se encontró con uno que no estaba vestido para la boda,

12 d he i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

le dijo: “Amigo, ¿cómo fue que entraste aquí, sin estar vestido para la boda?” Y aquél enmudeció.

13 A tëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

Entonces el rey dijo a los que servían: “Aten a éste de pies y manos, y échenlo de aquí, a las tinieblas de afuera. ¡Allí habrá llanto y rechinar de dientes!”

14 S epse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”

Porque son muchos los llamados, pero pocos los escogidos.» La cuestión del tributo

15 A tëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

Entonces los fariseos se fueron para pensar en cómo atrapar a Jesús en sus propias palabras.

16 D he i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

Enviaron a sus discípulos, junto con los herodianos, a decirle: «Maestro, sabemos que eres amante de la verdad, y que enseñas con verdad el camino de Dios; sabemos también que no permites que nadie influya en ti ni te dejas llevar por las apariencias humanas.

17 N a thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”

Por tanto, dinos tu parecer. ¿Es lícito pagar tributo al César, o no?»

18 P or Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?

Pero Jesús, que conocía la malicia de ellos, les dijo: «¡Hipócritas! ¿Por qué me tienden trampas?

19 M ë tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.

Muéstrenme la moneda del tributo.» Y ellos le mostraron un denario.

20 D he ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”

Entonces él les preguntó: «¿De quién es esta imagen, y esta inscripción?»

21 A ta i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”

Le respondieron: «Del César.» Y él les dijo: «Pues bien, den al César lo que es del César, y a Dios lo que es de Dios.»

22 D he ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

Al oír esto, se quedaron asombrados y se alejaron de él. La pregunta sobre la resurrección

23 P o atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

Ese mismo día se le acercaron los saduceos, que dicen que no hay resurrección, y le preguntaron:

24 d uke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

«Maestro, Moisés dijo que si alguno muere sin tener hijos, su hermano debe casarse con la viuda, para que su hermano tenga descendencia.

25 T ani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

Ahora bien, entre nosotros se dio el caso de siete hermanos. El primero de ellos se casó y, como murió sin dejar descendencia, dejó su mujer al hermano que le seguía.

26 K ështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

Lo mismo sucedió con el segundo, y el tercero, hasta el séptimo.

27 N ë fund vdiq edhe gruaja.

Al final, todos murieron, y también la mujer.

28 N ë ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”

Así que en la resurrección, ¿esposa de cuál de los siete será esta mujer, puesto que todos estuvieron casados con ella?»

29 P or Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

Jesús les respondió: «El error de ustedes es que no conocen las Escrituras ni el poder de Dios;

30 N ë ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

porque en la resurrección, ni se casarán ni se darán en casamiento, sino que serán como los ángeles de Dios en el cielo.

31 P astaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

Pero en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿acaso no han leído ustedes lo que Dios les dijo? Porque él dijo:

32 " Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”

“Yo soy el Dios de Abrahán, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob.” Así que Dios no es un Dios de muertos, sino de los que viven.»

33 D he turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

Cuando la gente escuchaba esto, se admiraba de su enseñanza. El gran mandamiento

34 A tëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

Al enterarse los fariseos que Jesús había hecho callar a los saduceos, se reunieron alrededor de él;

35 D he një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

y uno de ellos, que era intérprete de la ley, para ponerlo a prueba le preguntó:

36 “ Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”

«Maestro, ¿cuál es el gran mandamiento en la ley?»

37 D he Jezusi i tha: “"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

Jesús le respondió: «“Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón, y con toda tu alma, y con toda tu mente.”

38 K y është urdhërimi i parë dhe i madhi.

Éste es el primero y más importante mandamiento.

39 D he i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

Y el segundo es semejante al primero: “Amarás a tu prójimo como a ti mismo.”

40 N ga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

De estos dos mandamientos dependen toda la ley y los profetas.» ¿De quién es hijo el Cristo?

41 T ani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

Mientras los fariseos estaban reunidos, Jesús les preguntó:

42 “ Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”

«¿Qué piensan ustedes del Cristo? ¿De quién es hijo?» Y le respondieron: «De David».

43 A i u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

Entonces él les dijo: «¿Y cómo es que, en el Espíritu, David lo llama Señor? Pues dijo:

44 " Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

»“El Señor le dijo a mi Señor: Siéntate a mi derecha, hasta que ponga a tus enemigos por estrado de tus pies.”

45 N ë qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”

¿Cómo, entonces, puede ser su hijo, si David lo llama Señor?»

46 P or asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.

Nadie podía responderle nada, y desde aquel día nadie se atrevió a hacerle más preguntas.