1 D he Jezusi, nisi përsëri t’u flasë atyre me shëmbëlltyra, duke thënë:

E Gesú, riprendendo la parola, di nuovo parlò loro in parabole dicendo:

2 “ Mbretëria e qiejve i ngjan një mbreti, i cili përgatiti dasmën e të birit.

«Il regno dei cieli è simile a un re, il quale preparò le nozze di suo figlio.

3 D he dërgoi shërbëtorët e vet për të thirrur të ftuarit në dasmë, por ata nuk deshën të vijnë.

E mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non vollero venire.

4 D ërgoi përsëri shërbëtorë të tjerë duke thënë: "U thoni të ftuarve: Ja unë e kam shtruar drekën time, viçat e mi dhe bagëtia ime e majmur janë therur dhe gjithçka është gati; ejani në dasmë".

Di nuovo mandò altri servi dicendo: "Dite agl'invitati: Ecco, io ho apparecchiato il mio pranzo, i miei vitelli e i miei animali ingrassati sono ammazzati ed è tutto pronto; venite alle nozze".

5 P or ata, pa e përfillur, shkuan: dikush në arën e vet e dikush në punët e veta.

Ma essi, non curandosene, se ne andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari.

6 D he të tjerët, mbasi kapën shërbëtorët e tij, i shanë dhe i vranë.

E gli altri, presi i suoi servi, li oltraggiarono e li uccisero.

7 M breti atëhërë, kur dëgjoi këtë, u zemërua dhe dërgoi ushtritë e veta për të shfarosur ata gjaksorë dhe dogji qytetin e tyre.

Il re allora, udito ciò, si adirò e mandò i suoi eserciti per sterminare quegli omicidi e per incendiare la loro città.

8 A tëherë u tha shërbëtorëve të vet: "Dasma është gati, por të ftuarit nuk ishin të denjë.

Disse quindi ai suoi servi: "Le nozze sono pronte, ma gl'invitati non ne erano degni.

9 S hkoni, pra, në udhëkryqe dhe ftoni në dasmë këdo që të gjeni."

Andate dunque agli incroci delle strade e chiamate alle nozze chiunque troverete

10 D he ata shërbëtorët dolën nëpër rrugë, mblodhën të gjithë ata që gjetën, të këqij dhe të mirë, dhe vendi i dasmës u mbush me të ftuar.

E quei servi, usciti per le strade, radunarono tutti coloro che trovarono cattivi e buoni, e la sala delle nozze si riempí di commensali.

11 A tëherë mbreti hyri për të parë të ftuarit dhe gjeti aty një njeri që nuk kishte veshur rrobë dasme;

Ora il re, entrato per vedere i commensali, vi trovò un uomo che non indossava l'abito da nozze;

12 d he i tha: "Mik, si hyre këtu pa pasur rrobë dasme?". Dhe ai mbylli gojën.

e gli disse: "amico come sei entrato qui senza avere l'abito da nozze?" E quegli rimase con la bocca chiusa.

13 A tëherë mbreti u tha shërbëtorëve: "Lidheni duar dhe këmbë, kapeni dhe hidheni në errësirat e jashtme. Atje do të jetë e qara dhe kërcëllim dhëmbësh".

Allora il re disse ai servi: "Legatelo mani e piedi, prendetelo e gettatelo nelle tenebre di fuori. Lí sarà il pianto e lo stridor di denti.

14 S epse shumë janë të thirrur, por pak janë të zgjedhur.”

Poiché molti sono chiamati, ma pochi eletti».

15 A tëherë farisenjtë u veçuan dhe bënin këshill se si ta zinin gabim në fjalë.

Allora i farisei, allontanatisi, si consigliarono sul modo di coglierlo in fallo nelle parole,

16 D he i dërguan dishepujt e tyre bashkë me herodianët, për t’i thënë: “Mësues, ne e dimë se ti je i vërtetë dhe që mëson udhën e Perëndisë në të vërtetë, pa marrë parasysh njeri, sepse ti nuk shikon pamjen e jashtme të njerëzve.

E gli mandarono i propri discepoli, con gli erodiani, per dirgli: «Maestro, noi sappiamo che tu sei verace e che insegni la via di Dio in verità, senza preoccuparti del giudizio di alcuno, perché tu non riguardi all'apparenza delle persone.

17 N a thuaj, pra: Si e mendon? A është e ligjshme t’i paguhet taksa Cezarit apo jo?.”

Dicci dunque: Che te ne pare? è lecito o no pagare il tributo a Cesare?».

18 P or Jezusi, duke e njohur ligësinë e tyre, tha: “Pse më tundoni, o hipokritë?

Ma Gesú, conoscendo la loro malizia, disse: «Perché mi tentate, ipocriti?

19 M ë tregoni monedhën e taksës.” Atëherë ata i treguan një denar.

Mostratemi la moneta del tributo». Allora essi gli presentarono un denaro.

20 D he ai u tha atyre: “E kujt është kjo fytyrë dhe ky mbishkrim?.”

Ed egli disse loro: «Di chi è questa immagine e questa iscrizione?».

21 A ta i thanë: “E Cezarit.” Atëherë ai u tha atyre: “Jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit dhe Perëndisë atë që i përket Perëndisë.”

Essi gli dissero: «Di Cesare». Allora egli disse loro: «Rendete dunque a Cesare ciò che è di Cesare e a Dio ciò che è di Dio».

22 D he ata, kur e dëgjuan këtë, u mrekulluan, e lanë, dhe ikën.

Ed essi, udito ciò, si meravigliarono e, lasciatolo, se ne andarono.

23 P o atë ditë erdhën tek ai saducenjtë, të cilët thonë se nuk ka ringjallje, dhe e pyetën

In quello stesso giorno vennero da lui i sadducei, i quali dicono che non vi è risurrezione, e lo interrogarono,

24 d uke thënë: “Mësues, Moisiu ka thënë: "Në se dikush vdes pa lënë fëmijë, i vëllai le të martohet me gruan e tij, për t’i lindur trashëgimtarë vëllait të tij.

dicendo: «Maestro, Mosé ha detto: "se qualcuno muore senza avere figli, il suo fratello ne sposi la moglie, per dare una discendenza a suo fratello"

25 T ani ndër ne ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq dhe duke mos pasë trashëgimtarë, ia la gruan vëllait të vet.

Ora, c'erano tra noi sette fratelli, il primo dopo essersi sposato morí e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.

26 K ështu edhe i dyti dhe i treti, deri tek i shtati.

Cosí anche il secondo e il terzo, fino al settimo.

27 N ë fund vdiq edhe gruaja.

Per ultima, morí anche la donna.

28 N ë ringjallje, pra, e kujt nga këta të shtatë do të jetë grua? Sepse të gjithë e patën gruaja.”

Alla risurrezione, dunque, di chi dei sette costei sarà moglie? Poiché tutti l'ebbero come moglie».

29 P or Jezusi, duke u përgjigjur u tha atyre: “Ju bëni gabim, sepse nuk e kuptoni as Shkrimin as pushtetin e Perëndisë.

Ma Gesú, rispondendo, disse loro: «Voi sbagliate, non comprendendo né le Scritture né la potenza di Dio.

30 N ë ringjallje, pra, as martohen as martojnë, por ata do të jenë në qiell si engjëjt e Perëndisë.

Nella risurrezione, infatti, né si sposano né sono date in moglie, ma essi saranno in cielo come gli angeli di Dio.

31 P astaj sa për ringjalljen e të vdekurve, a nuk e keni lexuar ç’ju ishte thënë nga Perëndia kur thotë:

Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto ciò che vi fu detto da Dio, quando disse:

32 " Unë jam Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe i Jakobit"? Perëndia nuk është Perëndia i të vdekurve, por i të gjallëve.”

IO sono il Dio di Abrahamo, il Dio d'Isacco e di Giacobbe Dio non è il Dio dei morti, ma dei viventi».

33 D he turmat, kur i dëgjuan këto gjëra, habiteshin nga doktrina e tij.

E le folle, udite queste cose, stupivano della sua dottrina,

34 A tëherë farisenjtë, kur dëgjuan se ai ua kishte zënë gojën saducenjve, u mblodhën tok.

Allora i farisei, avendo udito che egli aveva messo a tacere i sadducei, si radunarono insieme.

35 D he një nga ata, mësues i ligjit, e pyeti për të vënë në provë, duke thënë:

E uno di loro, dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova, dicendo:

36 “ Mësues, cili është urdhërimi i madh i ligjit?.”

«Maestro, qual è il grande comandamento della legge?».

37 D he Jezusi i tha: “"Duaje Zotin, Perëndinë tënde me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd dhe me gjithë mendjen tënde".

E Gesú gli disse: «"ama il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta l'anima tua e con tutta la tua mente".

38 K y është urdhërimi i parë dhe i madhi.

Questo è il primo e il gran comandamento.

39 D he i dyti, i ngjashëm me këtë, është: "Duaje të afërmin tënd porsi vetveten".

E il secondo, simile a questo, è: "ama il tuo prossimo come te stesso".

40 N ga këto dy urdhërime varet i tërë ligji dhe profetët.”

Da questi due comandamenti dipendono tutta la legge e i profeti»,

41 T ani, kur u mblodhën farisenjtë, Jezusi i pyeti:

Ora, essendo i farisei riuniti, Gesú chiese loro:

42 “ Ç’u duket juve për Krishtin? Biri i kujt është?.” Ata i thanë: “I Davidit.”

«Che ve ne pare del Cristo? Di chi è figlio?». Essi gli dissero: «Di Davide».

43 A i u tha atyre: “Si pra Davidi, në Frymë, e quan Zot, duke thënë:

Egli disse loro: «Come mai dunque Davide, per lo Spirito, lo chiama Signore, dicendo:

44 " Zoti i ka thënë Zotit tim: Ulu në të djathtën time, deri sa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua"?

Il Signore ha detto al mio Signore: "Siedi alla mia destra, finché io abbia posto i tuoi nemici come sgabello dei tuoi piedi"?

45 N ë qoftë se Davidi e quan Zot, si mund të jetë biri i tij?.”

Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».

46 P or asnjë nuk ishte në gjendje t’i përgjigjej; dhe, që nga ajo ditë, askush nuk guxoi ta pyesë më.

Ma nessuno era in grado di rispondergli; e, da quel giorno, nessuno osò piú interrogarlo.