1 N a shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.

«Al maestro del coro. Su un'arpa a otto corde. Salmo di Davide.» Salva, o Eterno, perché gli uomini pii son venuti meno, e i veraci sono scomparsi in mezzo ai figli degli uomini.

2 S ecili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.

Ciascuno mente al suo prossimo e parla con labbro adulatore e con cuore doppio.

3 Z oti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,

L'Eterno recida tutte le labbra adulatrici e la lingua che parla con orgoglio.

4 t ë atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?".

di coloro che dicono: «Con la nostra lingua prevarremo; le nostre labbra ci appartengono; chi è signore sopra di noi?».

5 " Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem," thotë Zoti, "dhe do t’i shpëtoj nga ata që u zënë pusi".

«A motivo dell'Oppressione dei miseri e del grido dei bisognosi, ora mi leverò», dice l'Eterno, «e li salverò da quelli che li insidiano».

6 F jalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

Le parole dell'Eterno sono parole pure, come argento raffinato in una fornace di terra, purificato sette volte.

7 T i, o Zot, do t’i mbrosh dhe do t’i ruash, duke filluar nga ky brez përjetë.

Tu, o Eterno, li proteggerai e li preserverai da questa generazione per sempre.

8 T ë pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja.

Gli empi si aggirano impunemente d'appertutto, quando tra i figli degli uomini viene esaltato il male.