1 D avidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:

Davide rivolse all'Eterno le parole di questo cantico nel giorno che l'Eterno lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

2 " Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,

«L'Eterno è la mia rocca, la mia fortezza e il mio liberatore,

3 P erëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!

il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la potenza della mia salvezza, il mio alto rifugio, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

4 U në i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.

Io invoco l'Eterno che è degno di essere lodato, e sono salvato dai miei nemici.

5 V alët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.

Le onde della morte mi avevano circondato e i torrenti della distruzione mi avevano spaventato.

6 D himbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.

I dolori dello Sceol mi avevano avvolto e i lacci della morte mi stavano davanti.

7 N ë ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.

Nella mia angoscia invocai l'Eterno e gridai al mio DIO. Egli udí la mia voce dal suo tempio e il mio grido giunse ai suoi orecchi.

8 A tëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.

Allora la terra fu scossa e tremò le fondamenta dei cieli furono smosse e scrollate, perché egli era acceso d'ira.

9 N jë tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.

Un fumo saliva dalle sue narici e un fuoco divorante gli usciva dalla bocca; da lui sprizzavano carboni accesi.

10 A i i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.

Egli abbassò i cieli e discese con una densa caligine sotto i suoi piedi.

11 A i rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.

Cavalcava sopra un cherubino e volava e appariva sulle ali del vento.

12 S i shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.

Per padiglione intorno a sé aveva posto le tenebre, l'oscurità delle acque e le dense nubi del cielo.

13 N ga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.

Dallo splendore che lo precedeva si sprigionavano carboni ardenti.

14 Z oti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.

L'Eterno tuonò dai cieli e l'Altissimo fece udire la sua voce.

15 H odhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.

Avventò saette, e disperse i nemici, scagliò le sue frecce e li disperse.

16 A tëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.

Allora apparve il letto del mare e le fondamenta del mondo furono scoperte al rimprovero dell'Eterno, al soffio del vento delle sue narici.

17 A i nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.

Egli dall'alto stese la mano e mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

18 M ë çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë

Mi liberò dal mio potente nemico e da quelli che mi odiavano, perché erano piú forti di me.

19 A ta ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,

Essi mi erano venuti contro nel giorno della mia calamità, ma l'Eterno fu il mio sostegno,

20 a i më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.

e mi trasse fuori al largo; egli mi liberò perché mi gradisce.

21 Z oti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,

L'Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia e mi ha reso secondo la purità delle mie mani,

22 s epse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.

perché ho osservato le vie dell'Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio DIO.

23 S epse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.

Poiché ho tenuto davanti a me tutte le sue leggi e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

24 K am qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.

Sono stato integro verso di lui e mi sono guardato dalla mia iniquità.

25 P randaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.

Perciò l'Eterno mi ha reso secondo la mia giustizia secondo la mia purità davanti ai suoi occhi.

26 T i tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;

Tu ti mostri pietoso verso l'uomo pio, e retto verso l'uomo retto;

27 t i tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.

ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso.

28 T i shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.

Tu salvi la gente afflitta, ma il tuo sguardo si ferma sugli alteri per abbassarli.

29 P o, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.

Si, tu sei la mia lampada o Eterno; l'Eterno illumina le mie tenebre.

30 M e ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.

Con te posso assalire una schiera, con il mio DIO posso saltare sopra un muro.

31 R ruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.

La via di Dio è perfetta; la parola dell'Eterno è purificata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

32 N ë fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?

Infatti chi è Dio all'infuori dell'Eterno? E chi è la Rocca all'infuori del nostro DIO?

33 Z oti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.

Dio è la mia potente fortezza e rende la mia via perfetta.

34 A i i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.

Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

35 A i i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.

Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia possono tendere un arco di bronzo.

36 T i më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.

Tu mi hai anche dato lo scudo della tua salvezza e la tua benignità mi ha reso grande.

37 T i i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.

Tu hai allargato i miei passi sotto di me, e i miei piedi non hanno vacillato.

38 U në i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.

Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non sono tornato indietro prima di averli annientati.

39 I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.

Li ho annientati e schiacciati ed essi non hanno più potuto rialzarsi; essi sono caduti sotto i miei piedi.

40 T i më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;

Tu mi hai cinto di forza per la battaglia, e hai fatto piegare sotto di me quelli che si alzavano contro di me;

41 b ëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.

hai fatto voltare le spalle ai miei nemici davanti a me, e io ho distrutto quelli che mi odiavano.

42 A ta shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.

Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; hanno gridato all'Eterno, ma egli non rispose loro.

43 U në i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.

Io li ho tritolati come la polvere della terra, li ho frantumati, calpestati come il fango delle strade.

44 T i më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.

Tu mi hai liberato dalle contese del mio popolo, mi hai conservato capo delle nazioni; un popolo che non conoscevo mi ha servito.

45 B ijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.

I figli degli stranieri si sottomettono a me; appena sentono mi ubbidiscono.

46 B ijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.

I figli degli stranieri si sono persi d'animo, sono usciti tremanti dalle loro fortezze.

47 R roftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!

Viva l'Eterno! Sia benedetta la mia Rocca! Sia esaltato DIO, la Rocca della mia salvezza!

48 É shtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,

E DIO che fa la vendetta per me; mi sottomette i popoli,

49 d he më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.

e mi libera dai miei nemici. Tu m'innalzi su quelli che si levano contro di me e mi liberi dall'uomo violento.

50 P randaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.

Perciò, o Eterno, ti celebrerò fra le nazioni e canterò le lodi del tuo nome.

51 L irime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë".

Grandi liberazioni egli concede al suo re, e usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua discendenza per sempre».