1 D ëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

«Al maestro del coro. Salmo dei figli di Kore.» Ascoltate, popoli tutti, porgete orecchio, abitanti del mondo,

2 q ofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

sí plebei e nobili, ricchi e poveri assieme.

3 N ga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

La mia bocca proferirà parole di sapienza, e la meditazione del mio cuore porterá intendimento.

4 U në do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

porgerò l'orecchio a un proverbio, esporrò il mio enigma con l'arpa.

5 P se duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Perché dovrei temere nei giorni dell'avversità, quando mi circonda la malvagità dei miei avversari,

6 a ta që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

quelli che confidano nei loro beni e si gloriano nell'abbondanza della loro ricchezza?

7 A snjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Nessuno può in alcun modo riscattare il proprio fratello, né dare a DIO il prezzo del suo riscattó,

8 s epse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

perché il riscatto della sua anima è troppo caro, e il suo costo non basterebbe mai,

9 p ër të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

per far sí che egli viva per sempre e non veda la fossa.

10 N ë fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Infatti tutti vedono che i savi muoiono e che nello stesso modo periscono gli stolti e gli insensati, e lasciano ad altri i loro beni.

11 M e mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Internamente essi pensano che le loro case dureranno per sempre, le loro abitazioni siano eterne, e cosí danno i loro nomi alle terre.

12 M egjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Eppure anche l'uomo che vive nelle ricchezze non dura; egli è simile alle bestie che periscono.

13 K jo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Questo è il comportamento degli stolti e di quelli che li seguono e approvano i loro discorsi. (Sela)

14 S htyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

Sono sospinti come pecore verso lo Sceol, la morte li ingoierà, e al mattino gli uomini retti regneranno su di loro. Il loro sfarzo svanirà nello Sceol lontano dalla loro dimora.

15 P or Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

Ma DIO riscatterà la mia anima dal potere dello Sceol, perché egli mi accoglierà. (Sela)

16 M os kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Non temere quando uno si arricchisce, quando la gloria della sua casa aumenta,

17 s epse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

perché quando morrà non porterà nulla con sé; la sua gloria non scenderà dietro di lui.

18 E dhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Anche se in vita egli si riteneva felice (la gente infatti ti loda quanto tu prosperi)

19 a i do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

egli raggiungerà la generazione dei suoi padri, che non vedranno mai piú la luce.

20 N jeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

L'uomo che vive nelle ricchezze senza avere intendimento è simile alle bestie che periscono.