1 D ëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Hear this, all ye peoples; give ear, all inhabitants of the world:

2 q ofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Both men of low and men of high degree, rich and poor alike.

3 N ga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

My mouth shall speak wisdom, and the meditation of my heart shall be of understanding:

4 U në do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

I will incline mine ear to a parable, I will open my riddle upon the harp.

5 P se duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Wherefore should I fear in the days of adversity, the iniquity of my supplanters encompasseth me?—

6 a ta që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

They depend upon their wealth, and boast themselves in the abundance of their riches. …

7 A snjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

None can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him,

8 s epse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(For the redemption of their soul is costly, and must be given up for ever,)

9 p ër të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

That he should still live perpetually, not see corruption.

10 N ë fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

For he seeth that wise men die; all alike, the fool and the brutish perish, and they leave their wealth to others.

11 M e mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Their inward thought is, that their houses are for ever, their dwelling-places from generation to generation: they call the lands after their own names.

12 M egjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Nevertheless, man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.

13 K jo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

This their way is their folly, yet they that come after them delight in their sayings. Selah.

14 S htyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

Like sheep are they laid in Sheol: Death feedeth on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their comeliness shall be for Sheol to consume, that there be no habitation for them.

15 P or Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

But God will redeem my soul from the power of Sheol: for he will receive me. Selah.

16 M os kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Be not afraid when a man becometh rich, when the glory of his house is increased:

17 s epse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

For when he dieth, he shall carry nothing away; his glory shall not descend after him.

18 E dhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Though he blessed his soul in his lifetime,—and men will praise thee when thou doest well to thyself,—

19 a i do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

It shall go to the generation of his fathers: they shall never see light.

20 N jeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.