1 D ëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

(По слав. 48.) За първия певец, псалом за Кореевите синове. Слушайте това, всички племена; внимавайте, всички жители на вселената,

2 q ofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

и нископоставени, и високопоставени, богати и бедни заедно.

3 N ga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Устата ми ще говорят мъдрост и размислите на сърцето ми ще бъдат за разумни неща;

4 U në do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

ще наведа към притча ухото си, ще изложа на арфа гатанката си.

5 P se duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Защо да се боя във време на бедствие, когато ме обкръжи беззаконието до петите?

6 a ta që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

От онези, които уповават на имота си и се хвалят с голямото си богатство,

7 A snjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

нито един не може никак да изкупи брат си, нито да даде на Бога откуп за него.

8 s epse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(Защото толкова скъп е откупът на душата им, че всеки трябва да се оставя от това завинаги),

9 p ër të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

за да живее вечно и да не види изтление.

10 N ë fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Защото гледа, че мъдрите умират и еднакво с тях погиват безумният и несмисленият, и оставят богатството си на други.

11 M e mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Тайната им мисъл е, че домовете им ще траят вечно и жилищата им от род в род; наричат земите си със своите имена.

12 M egjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Но човекът не пребъдва в чест; прилича на животните, които загиват.

13 K jo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Това е пътят на безумните; но пак идващите след тях хора одобряват думите им. (Села.)

14 S htyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre.

Определени са като овце за преизподнята; смъртта ще им бъде овчар; и праведните ще ги обладаят призори; и красотата им ще повехне, като преизподнята остава жилище на всеки един от тях.

15 P or Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela)

Но Бог ще изкупи душата ми от силата на преизподнята, защото ще ме приеме. (Села.)

16 M os kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Не бой се, когато забогатее човек, когато се умножи славата на дома му;

17 s epse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

защото, когато умре, няма да вземе със себе си нищо, нито ще мине славата му на друг след него.

18 E dhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Ако и да е облажавал душата си приживе и хората да го хвалят, когато прави добро на себе си,

19 a i do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

пак ще отиде при рода на бащите си, които никога няма да видят светлина.

20 N jeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Човек, който е на почит, а не разбира, прилича на животните, които загиват.