1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Не вика ли мъдростта? И разумът не надава ли гласа си?

2 A jo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Тя стои по върха на високите места край пътя, на кръстопътя;

3 b ërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

прогласява при портите, при входа на града, при входа на вратите:

4 " Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

Към вас, хора, викам и гласът ми е към човешките синове.

5 K uptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Вие, глупави, разберете благоразумие; и вие, безумни, придобивайте разумно сърце.

6 M ë dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Послушайте, защото ще говоря хубави неща и ще отворя устните си да произнеса правото.

7 S epse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Защото езикът ми ще изговори истина, а нечестието е мерзост за устните ми.

8 T ë gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Всичките думи на устата ми са справедливи, в тях няма нищо лъжливо или коварно.

9 J anë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Те всички са ясни за разумния човек и правилни за тези, които намират знание.

10 P ranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Приемете поуката ми, а не сребро, и по-добре знание, отколкото избрано злато.

11 s epse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Защото мъдростта е по-добра от скъпоценни камъни и всичко желателно не се сравнява с нея.

12 U në, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Аз, мъдростта, обитавам с благоразумието и издирвам знание на умни мисли.

13 F rika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Страх от Господа е да се мрази злото. Аз мразя гордост и високомерие, лош път и извратени уста.

14 M ua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

В мен е съветът и здравомислието; аз съм разум; в мен е силата.

15 N ëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Чрез мене царете царуват и началниците узаконяват правда.

16 N ëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Чрез мене князете началстват, също и големците, и всички земни съдии.

17 U në i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Аз обичам онези, които ме обичат, и онези, които ме търсят ревностно, ще ме намерят.

18 M e mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Богатството и славата са с мене. Да! Трайният имот и правдата.

19 F ryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Плодовете ми са по-добри от злато, даже от най-чисто злато, и приходът от мен - от избрано сребро.

20 U në eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Ходя по пътя на правдата, сред пътеките на правосъдието,

21 p ër t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

за да направя да наследят имот тези, които ме обичат, и за да напълня съкровищницата им.

22 Z oti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Господ ме имаше в начало на пътя Си, като първо от древните Си дела.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

От вечността бях поставена, от начало, преди създаването на земята.

24 M ë prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Родих се, когато не съществуваха бездните, когато нямаше извори, пълни с вода.

25 M ë prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Преди да се поставят планините, преди хълмовете - аз бях родена,

26 k ur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

докато Господ още не беше направил земята, нито полетата, нито първите буци пръст на света.

27 K ur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Когато приготвяше небето, аз бях там; когато разпростираше свод над лицето на бездната,

28 k ur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

когато закрепваше облаците горе, когато усилваше изворите на бездната,

29 k ur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

когато налагаше закона Си на морето, така че водите да не престъпват повелението Му, когато нареждаше основите на земята,

30 u në isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

тогава аз бях при Него като майсторски работник и всеки ден се наслаждавах, веселях се винаги пред Него.

31 k ënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Радвах се на обитаемата Му земя и насладата ми беше с човешки синове.

32 T ani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

И така, сега, послушайте ме, о, синове, защото блажени са онези, които пазят моите пътища.

33 D ëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Послушайте поуката, не я отхвърляйте и станете мъдри.

34 L um ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Блажен този човек, който ме слуша, като бди всеки ден при моите порти и чака при стълбовете на вратата ми.

35 S epse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Защото който ме намери, намира живот и придобива благоволение от Господа;

36 P or ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".

а който ме пропуска, онеправдава своята душа; всички, които мразят мен, обичат смъртта.