1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

A sabedoria está clamando, o discernimento ergue a sua voz;

2 A jo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

nos lugares altos, junto ao caminho, nos cruzamentos ela se coloca;

3 b ërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

ao lado das portas, à entrada da cidade, portas adentro, ela clama em alta voz:

4 " Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

“A vocês, homens, eu clamo; a todos levanto a minha voz.

5 K uptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Vocês, inexperientes, adquiram a prudência; e vocês, tolos, tenham bom senso.

6 M ë dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Ouçam, pois tenho coisas importantes para dizer; os meus lábios falarão do que é certo.

7 S epse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Minha boca fala a verdade, pois a maldade causa repulsa aos meus lábios.

8 T ë gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Todas as minhas palavras são justas; nenhuma delas é distorcida ou perversa.

9 J anë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Para os que têm discernimento, são todas claras, e retas para os que têm conhecimento.

10 P ranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Prefiram a minha instrução à prata, e o conhecimento ao ouro puro,

11 s epse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

pois a sabedoria é mais preciosa do que rubis; nada do que vocês possam desejar compara-se a ela.

12 U në, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

“Eu, a sabedoria, moro com a prudência, e tenho o conhecimento que vem do bom senso.

13 F rika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Temer o Senhor é odiar o mal; odeio o orgulho e a arrogância, o mau comportamento e o falar perverso.

14 M ua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Meu é o conselho sensato; a mim pertencem o entendimento e o poder.

15 N ëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Por meu intermédio os reis governam, e as autoridades exercem a justiça;

16 N ëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

também por meu intermédio governam os nobres, todos os juízes da terra.

17 U në i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Amo os que me amam, e quem me procura me encontra.

18 M e mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Comigo estão riquezas e honra, prosperidade e justiça duradouras.

19 F ryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Meu fruto é melhor do que o ouro, do que o ouro puro; o que ofereço é superior à prata escolhida.

20 U në eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Ando pelo caminho da retidão, pelas veredas da justiça,

21 p ër t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

concedendo riqueza aos que me amam e enchendo os seus tesouros.

22 Z oti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

“O Senhor me criou como o princípio de seu caminho, antes das suas obras mais antigas;

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

fui formada desde a eternidade, desde o princípio, antes de existir a terra.

24 M ë prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Nasci quando ainda não havia abismos, quando não existiam fontes de águas;

25 M ë prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

antes de serem estabelecidos os montes e de existirem colinas eu nasci.

26 k ur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Ele ainda não havia feito a terra, nem os campos, nem o pó com o qual formou o mundo.

27 K ur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Quando ele estabeleceu os céus, lá estava eu; quando traçou o horizonte sobre a superfície do abismo,

28 k ur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

quando colocou as nuvens em cima e estabeleceu as fontes do abismo,

29 k ur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

quando determinou as fronteiras do mar para que as águas não violassem a sua ordem, quando marcou os limites dos alicerces da terra,

30 u në isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

eu estava ao seu lado, e era o seu arquiteto; dia a dia eu era o seu prazer e me alegrava continuamente com a sua presença.

31 k ënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

Eu me alegrava com o mundo que ele criou, e a humanidade me dava alegria.

32 T ani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

“Ouçam-me agora, meus filhos: Como são felizes os que guardam os meus caminhos!

33 D ëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Ouçam a minha instrução, e serão sábios. Não a desprezem.

34 L um ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Como é feliz o homem que me ouve, vigiando diariamente à minha porta, esperando junto às portas da minha casa.

35 S epse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Pois todo aquele que me encontra, encontra a vida e recebe o favor do Senhor.

36 P or ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".

Mas aquele que de mim se afasta, a si mesmo se agride; todos os que me odeiam amam a morte”.