1 F jalët e Predikuesit, e birit të Davidit, mbretit të Jeruzalemit.

As palavras do mestre, filho de Davi, rei em Jerusalém:

2 " Kotësi e kotësive," thotë Predikuesi;

“Que grande inutilidade!”, diz o mestre. “Que grande inutilidade! Nada faz sentido!”

3 " Kotësi e kotësive; gjithçka është kotësi". Çfarë përfitimi ka njeriu nga gjithë mundi i tij, kur mundohet nën rrezet e diellit?

O que o homem ganha com todo o seu trabalho em que tanto se esforça debaixo do sol?

4 N jë brez shkon, një brez vjen, por toka mbetet përjetë.

Gerações vêm e gerações vão, mas a terra permanece para sempre.

5 E dhe dielli lind e pastaj perëndon, dhe shpejtohet në drejtim të vendit nga del përsëri.

O sol se levanta e o sol se põe, e depressa volta ao lugar de onde se levanta.

6 E ra fryn në drejtim të jugut, pastaj kthehet nga veriu; kthehet dhe rikthehet vazhdimisht dhe bën po ato rrotullime.

O vento sopra para o sul e vira para o norte; dá voltas e voltas, seguindo sempre o seu curso.

7 G jithë lumenjtë derdhen në det, por deti nuk mbushet kurrë; nga vendi prej të cilit lumenjtë vijnë, aty kthehen, përsëri.

Todos os rios vão para o mar, contudo, o mar nunca se enche; ainda que sempre corram para lá, para lá voltam a correr.

8 T ërë gjërat kërkojnë mund, më tepër nga sa mund të thotë njeriu; syri nuk ngopet kurrë duke parë, po kështu veshi nuk ngopet kurrë duke dëgjuar.

Todas as coisas trazem canseira. O homem não é capaz de descrevê-las; os olhos nunca se saciam de ver, nem os ouvidos de ouvir.

9 A jo që ka qenë është ajo që do të jetë; ajo që është bërë është ajo që do të bëhet; nuk ka asgjë të re nën diell.

O que foi tornará a ser, o que foi feito se fará novamente; não há nada novo debaixo do sol.

10 A ka diçka për të cilën mund të thuhet: "Shiko, kjo është e re!". Kjo gjë ekzistonte që në shekujt që na kanë pararendur.

Haverá algo de que se possa dizer: “Veja! Isto é novo!”? Não! Já existiu há muito tempo, bem antes da nossa época.

11 N uk mbetet asnjë kujtim nga gjërat e kaluara, dhe kështu nuk do të mbetet asnjë kujtim nga gjërat që do të ndodhin midis atyre që do të vijnë më pas.

Ninguém se lembra dos que viveram na antigüidade, e aqueles que ainda virão tampouco serão lembrados pelos que vierem depois deles. A Sabedoria Não Tem Sentido

12 U në, Predikuesi, kam qenë mbret i Izraelit në Jeruzalem,

Eu, o mestre, fui rei de Israel em Jerusalém.

13 d he kam kërkuar me zemër të zbuloj dhe të hetoj me dituri çdo gjë që ndodh nën qiell; kjo është një punë e rëndë që Perëndia u ka dhënë bijve të njerëzve që ata të lodhen.

Dediquei-me a investigar e a usar a sabedoria para explorar tudo o que é feito debaixo do céu. Que fardo pesado Deus pôs sobre os homens!

14 U në i kam parë tërë gjërat që bëhen nën diell; dhe ja, të gjitha janë gjëra të kota dhe një kërkim për të kapur erën.

Tenho visto tudo o que é feito debaixo do sol; tudo é inútil, é correr atrás do vento!

15 A jo që është e shtrëmbër nuk mund të drejtohet dhe ajo që mungon nuk mund të numërohet.

O que é torto não pode ser endireitado; o que está faltando não pode ser contado.

16 U në kam folur me zemrën time, duke thënë: "Ja, kam fituar madhështi dhe dituri më të madhe se të gjithë ata që kanë mbretëruar para meje në Jeruzalem dhe zemra ime ka parë shumë dituri dhe njohuri".

Fiquei pensando: Eu me tornei famoso e ultrapassei em sabedoria todos os que governaram Jerusalém antes de mim; de fato adquiri muita sabedoria e conhecimento.

17 D he ia kushtova zemrën time për të njojtur diturinë si dhe njohjes së marrëzisë dhe budallallëkut; dhe kuptova që edhe kjo është një kërkim për të kapur erën.

Por isso me esforcei para compreender a sabedoria, bem como a loucura e a insensatez, mas aprendi que isso também é correr atrás do vento.

18 S epse aty ku ka shumë dituri ka edhe shumë shqetësim dhe kush shton diturinë shton dhembjen.

Pois quanto maior a sabedoria, maior o sofrimento; e quanto maior o conhecimento, maior o desgosto.